خطر عظيم ناهنجاري‌هاي اجتماعي
سياست بايد از طريق عاقلانه‌اش يعني حل چالش‌هاي دروني خود و افزودن بر تفاهم ملي و رفع كدورت‌ها كوچك شود. بايد در ايجاد هر اشتغالي جميع مسائل كشور را درنظر بگيريم. ما آنچنان فارغ‌البال نيستيم كه بتوانيم دفاتر جديدي براي خود باز كنيم دفاترگذشته رابازنگه داريم و كينه‌ها را نزداييم. اگر روزي همه احساس خطر كردند و رسيدگي فوري و ملي به مسائل اجتماعي را در اولويت قرار دادند حتما هزينه‌ها و هزينه‌سازي‌ها در بخش‌هاي مختلف كم مي‌شوند و مجال پرداختن به گورخواب‌ها و خيابان‌خواب‌ها و كودكان كار و معتادان و حاشيه‌نشينان و مهاجران فراهم خواهد شد. يك مثال ساده مي‌تواند نشان دهد كه ما با اين همه آسيب‌هاي عظيم چگونه وقت و انرژي و سرمايه و پول خود را در جاهايي صرف مي‌كنيم كه در شرايط عادي در اولويت دهم هم قرار ندارند. اخيرا وزارت ورزش به فدراسيون‌ها دستور داده است به جز هنگام ضرورت از برگزاري اردوها در خارج از كشور خودداري كنند. يعني كشوري كه اين همه بار بر زمين مانده دارد تيم‌هاي ورزشي‌اش با انبوه خدم و حشم ارزخارج مي‌كنند تا تمرين بفرمايند! اين يك مثال كوچك است اگر مي‌شد بگوييم و بنويسيم كه چه هزينه‌هاي عظيمي از سوي سازمان‌ها و شركت‌ها و ارگان‌ها و نهاد‌ها و بنياد‌ها صرف امور دسته چندم مي‌شوند و در ريخت و پاش‌ها ضايع مي‌شوند يا اساسا خرج هزينه‌سازي براي كشور مي‌شوند به درستي در مي‌يافتيم كه چرا گورخواب پيدا مي‌كنيم و 15ميليون پرونده قضايي باز مي‌شوند و فقر ما در هزار ناهنجاري وحشتناك مي‌شود و دزدان به كودك هشت‌ماهه هم رحم نمي‌كنند.