برخي زلزله‌هاي 6 دهه ايران كه بيشترين تخريب و تلفات را داشتند
دهه 30
۱۳۳۶ سنگچال (مازندران) ساعت 3:30 با بزرگاي 1/7 و در عمق 35 كيلومتر – در اين زمين‌لرزه 1200 نفر جان باختند.
۱۳۳۶ فارسينج (همدان) ساعت 5/4 با بزرگاي 8/6 و در عمق 35 كيلومتر – در اين زمين‌لرزه 2 هزار نفر جان باختند و 5 هزار نفر مجروح شدند.
۱۳۳۷ نهاوند (همدان) ساعت 22:30 با بزرگاي 7/6 و در عمق ۳۵ كيلومتر – در اين زمين‌لرزه ۲۰۰ نفر جان باختند و ۹۸۴ نفر مجروح شدند.
۱۳۳۹ لار (فارس) ساعت 44/15 با بزرگاي 1/6 در اين زمين‌لرزه بخش عظيمي از شهر ويران شد و ۴۲۰ نفر جان باختند و 3 هزار نفر مجروح شدند.
دهه 40
۱۳۴۱ بويين‌زهرا (قزوين) ساعت 55/22 با بزرگاي 2/7 و در عمق 10 كيلومتر – در اين زمين‌لرزه 25 هزار نفر جان باختند و 121 روستا ويران شد.
1347 دشت‌بياض و فردوس (خراسان‌جنوبي) با بزرگاي 3/7 و با بزرگاي 4/6 – طي دو زمين‌لرزه به فاصله يك روز 12 هزار نفر جان باختند و منطقه دشت بياض، كاخك و فردوس ويران شد و حدود 12 هزار خانه ويران شد و 70 هزار نفر بي‌خانمان شدند.
۱۳۴۹ مراوه‌تپه (گلستان) ساعت 3:30 با بزرگاي 6/6 و در عمق 7/9 كيلومتر – در اين زمين‌لرزه ۲۲۰ نفر جان باختند و ۴۸۳ نفر مجروح شدند. 10 هزار نفر بي‌خانمان شدند و ۵۶ روستا ويران شدند.
دهه 50
۱۳۵۱ قير و كارزين (فارس) ساعت 5:30 با بزرگاي 9/6 و در عمق 6/5 كيلومتر – در اين زمين‌لرزه بيش از 5 هزار نفر جان باختند و ۱۷۱۰ نفر
مجروح شدند.
۱۳۵۶ ناغان (چهارمحال و بختياري) ساعت 5/16 با بزرگاي ۶ و در عمق 9/10 كيلومتر – در اين زمين‌لرزه شهر ناغان به طور كامل ويران شد و 366 نفر جان باختند و 200 نفر مجروح شدند.
۱۳۵۶ باب تنگل (كرمان) ساعت 2:30 با بزرگاي 9/5 و در عمق 7/13 كيلومتر – در اين زمين‌لرزه 665 نفر جان باختند و هزار نفر مجروح شدند.
۱۳۵۷ طبس (خراسان جنوبي) ساعت 36 / 19 با بزرگاي 4/7 و در عمق 10 كيلومتر – در اين زمين‌لرزه، شهر تاريخي طبس به كلي ويران شد و 25 هزار نفر جان باختند.
۱۳۵۸ كريزان (خراسان‌جنوبي) ساعت 5:30 با بزرگاي 5/6 و در عمق 2/9 كيلومتر – در اين زمين‌لرزه ۲۸۰ نفر جان باختند و 55 نفر
مجروح شدند.
دهه 60
۱۳۶۰ سيرچ (كرمان) ساعت 20:30 با بزرگاي 3/7 و در عمق 7/13 كيلومتر – در اين زمين‌لرزه 1500 جان باختند و 1۰۰۰ نفر مجروح شدند و 50 هزار نفر هم بي‌خانمان شدند.
1369 رودبار و منجيل (گيلان) ساعت 00:30 با بزرگاي 4/7 و در عمق 3/13 كيلومتر – در اين زمين‌لرزه 35 هزار نفر جان باختند و 60 هزار نفر مجروح شدند و بيش از 200 هزار خانه ويران شد و 500 هزار نفر بي‌خانمان شدند. زلزله رودبار و منجيل به عنوان مبدا يك حركت انسان دوستانه در تاريخ مشاركت‌هاي مردمي در ايران شناخته مي‌شود. در حالي كه صدها كودك براثر فوت والدين بي سرپرست شده بودند، نهادهاي مردمي براي نخستين بار قدم پيش گذاشتند و روند فرزندخواندگي اين كودكان را با مشاركت نهادهاي دولتي و قضايي فراهم كردند.
دهه 70
۱۳۷۵ گرمخان (خراسان‌شمالي) ساعت 13:30 با بزرگاي 5/6 ريشتر و در عمق 5/16 كيلومتر - در اين زمين‌لرزه حدود ۱۰۰ نفر جان باختند و 2 هزار نفر مجروح شدند و 27 هزار و 500 نفر هم بي‌خانمان شدند.
۱۳۷۵ اردبيل (اردبيل) ساعت 15:30 با بزرگاي 1/6 و در عمق 44 كيلومتر – در اين زمين‌لرزه ۱۱۰۰ نفر جان باختند و 2۶۰۰ نفر مجروح شدند و 36 هزار نفر هم بي‌خانمان شدند.
دهه 80
۱۳۸۱ آوج (قزوين) ساعت 28/7 با بزرگاي 5/6 و در عمق 10 كيلومتر – در اين زمين‌لرزه 261 نفر جان باختند و 1500 نفر مجروح شدند و 120 روستا در استان قزوين به طور كامل ويران شد و 50 هزار نفر بي‌خانمان شدند.
۱۳۸۲ بم (كرمان) ساعت 26/5 با بزرگاي 6/6 و در عمق 10 كيلومتر – در اين زمين‌لرزه بيش از 26 هزار نفر جان باختند و 30 هزار نفر مجروح شدند و ارگ تاريخي بم به طور كامل تخريب شد.
1385 بروجرد و دورود (لرستان) ساعت 4:30با بزرگاي 1/6 و در عمق 7 كيلومتر – در اين زمين‌لرزه 63 نفر جان باختند و 1450 نفر مجروح شدند و 39 اثر تاريخي در شهرستان بروجرد از بين رفت.
دهه 90
۱۳۹۲ سراوان (سيستان و بلوچستان) ساعت 14/15 با بزرگاي5/7 و در عمق 95 كيلومتر – در اين زمين‌لرزه، در ايران 1 نفر جان باخت و 12 نفر مجروح شدند و بر اثر شدت زمين‌لرزه كه تا كشورهاي همسايه شرقي هم محسوس بود، در پاكستان ۳۴ نفر جان باختند و ۱۰۵ نفر مجروح شدند. اين زلزله، بزرگ‌ترين زلزله ايران در ۵۰ سال گذشته عنوان شد.