به بهانه اكران مستندهاي « طبرستانيها» و « بنيانگذار محك»
به طرح موضوعات اجتماعي علاقه دارم
محسن عبدالوهاب
به نظرم چيزي در درون آدمها هست كه بدون اراده به آن سمت كشيده ميشوند، براي من هم همينگونه بوده و هست و دغدغه طرح موضوعات اجتماعي را تا به امروز داشتهام. من سينما را با تدوين و ساختن فيلمهاي مستند شروع كردم و در طول اين سالها اساسا نگاهي مستندگونه به سينما داشتم. اين نگاه در سينماي قصهگو و مستندي كه كار كردهام جاري است و خط مشترك بين آنها است.
در رابطه با مجموعه فيلمهاي مستند «كارستان» ساخت دو فيلم «طبرستانيها» و «بنيانگذار محك» را برعهده گرفتم. «طبرستانيها» را قرار بود آقاي محمدرضا مقدسيان بسازند؛ ايشان بخشي از مراحل تحقيق اين فيلم را انجام داده بودند كه از ميان ما رفتند و ما را براي هميشه تنها گذاشتند. از آنجايي كه ايشان سمت استادي بر گردن من دارند، دلم ميخواست كاري از ايشان بر زمين نماند، بنابراين از آقاي ميرتهماسب و خانم بنياعتماد خواستم كه ادامه توليد اين فيلم را به من واگذار كنند و آنها هم پذيرفتند. ساخت فيلم «بنيانگذار محك» را هم پيشتر دوستان به من پيشنهاد داده بودند. البته همينجا بايد بگويم كه گرچه نام بنده به عنوان كارگردان در اين دو فيلم آمده ولي در اصل اين دو فيلم محصول يك كار جمعي ميان خانم بنياعتماد و آقاي ميرتهماسب و بنده با همكاري بنياد توسعه كارآفريني زنان و جوانان و دوستان ديگر است. ما همه با هم اين دو فيلم را ساختيم و امروز كه نوبت پخش مجموعه شش قسمتي «كارستان» رسيده است، از اينكه خودم را عضو تيم سازنده اين مجموعه ميبينم لذت ميبرم و مفتخرم. براي ديده شدن اين مجموعه، آقاي ميرتهماسب و خانم بنياعتماد و تيمشان نهايت تلاششان را كردهاند و ميكنند. اين تلاشِ به ظاهر غيرمعقول، به هيچ وجه به خاطر فروش بيشتر فيلمها نيست - كه اگر بود هم اشكالي نداشت- چون با اين تعداد سانسهاي پراكنده و محدود اين فيلمها در گروه هنر و تجربه، اصلا بحث فروش و درآمد، جدي و قابل بحث نيست و به نوعي شوخي است. اين تلاش حيرتآور دوستان، فقط براي رساندن پيام اين فيلمها به جامعه است. زيرا ديدن افراد موفق و مثبت و انتقال تجربه اين افراد به گمان ما يكي از نيازهاي مهم و ضروري جامعه امروز ما است. همچنين معتقدم يكي از دستاوردهاي جنبي تلاش دوستان كمك به گسترش دامنه مخاطبان فيلمهاي مستند است. همانطور كه همه ميدانيم جايگاه اصلي نمايش فيلمهاي مستند، تلويزيون است. اما از آنجايي كه تلويزيون اقبالي به نمايش فيلمهاي مستند نشان نميدهد، اين فيلمهاي مستند با مشكل پخش و نمايش روبهرو هستند و اين بسيار باعث تاسف است. سينماي مستند ميتواند در گسترش فرهنگ و آگاهي نقش بسيار موثري براي ما داشته باشد. ما مستندسازان خوبي داريم كه با عشق و شوريدگي فيلم ميسازند، من هميشه افسوس ميخورم كه چرا در مرحله نمايش، دست و پايشان بسته ميشود و مردم به راحتي نميتوانند اين فيلمها را ببينند.
مطلبي كه در پايان، گفتنش را ضروري ميدانم، سفارش من به همه به خصوص به خانوادههايي كه نگران آينده نوجوانان و جوانانشان هستند اين است كه حتما همراه فرزندانشان مجموعه فيلمهاي كارستان را ببينند. من مطمئن هستم ديدن اين فيلمها براي ساختن آينده جوانان مفيد است.