رانت شاخ و دم ندارد
به اصول توسعه آموزشي ملتزم باشد؟ اگر وزارت علوم اطلاعات آماري مقطع دانشگاهي مربوط به اين افراد را در اختيار قرار دهد مي‌توان درستي فرضيات بالا را ثابت كرد.
در توجيه اين امتياز گفته مي‌شود كه آنان جاي ديگران را نمي‌گيرند و صرفا پس از اعلام نتايج مي‌توانند تغيير محل دهند. هرچند اين مساله ايرادات فوق را رفع نمي‌كند ولي باز هم قابل قبول نيست. اگر ظرفيت يك رشته دانشگاهي 50 نفر است، حتما 50 نفر است و دليلي ندارد كه مثلا 60 نفر شود و 10 نفر ديگر از اين طريق به آن اضافه شوند. اگر مي‌تواند 60 نفر باشد، از ابتدا بايد 60 نفر اعلام شود. نه اينكه 50 نفر اعلام شود ولي در عمل 60 نفر پذيرفته شود. يك اتوبوس كه ظرفيت 40 نفر دارد نمي‌توان اضافه بر ظرفيت سوار كرد ولي اگر از ابتدا 35 نفر اعلام شده و 5 نفر هم وسط راهي سوار مي‌كنند معلوم است كه اين كار بازي با كلمات است.
اينكه افراد در پي تامين منافع خود باشند، چيز غيرمعمولي نيست، ولي براي اعضاي علمي نظام دانشگاهي ايران پسنديده نيست كه از رانتي غيرموجه استفاده كنند. اين مساله نه تنها براي نظام آموزش عالي كشور زيان‌بار است، بلكه خواسته يا ناخواسته، آگاهانه يا ناآگاهانه زبان دانشگاهيان و اعضاي هيات علمي را در نقد و رد ديگر ساختارهاي معيوب و فاسد تضعيف مي‌كند. يك علت بي‌تاثيري انتقادها همين‌هاست. در واقع رطب خورده منع رطب چون كند؟ بسياري از استادان محترمي كه به ساختار رانتي كشور اعتراض مي‌كنند، تاكنون به اين امتياز غيرموجه نپرداخته‌اند و آن را مسكوت مي‌گذارند. متاسفانه بايد گفت رانت شاخ و دم ندارد، همين امتياز يك رانت مهم است آن هم از انواع رانت‌هاي موذي و زيان‌آور!