تناقض در روز روشن

«پرچم سوريه را دست‌تان بگيريد و روي سكوها برويد». سايت‌ آي اسپورت در يادداشتي نوشت: اين شرطي بود كه نيروهاي انتظامي مستقر در آزادي براي دختران ايراني گذاشتند. ساده، سرراست و بي‌رحمانه. از سوي ديگر خبرگزاري ايسنا در گزارشي نوشت: اگر از مسائل فني بازي و اتفاقات فوتبالي اين ديدار بگذريم، حاشيه‌هاي اين ديدار نيز دل هواداران فوتبال ايران را آزرده كرد. ورود بانوان سوري - بعضا بي‌حجاب - به استاديوم آزادي و پشت در ماندن زنان ايراني از اتفاقاتي بود كه بارديگر موضوع چالشي ورود يا عدم ورود بانوان و خانواده‌ها به ورزشگاه‌ها را بر سر زبان‌ها انداخت. مادران و دختران ايراني نيز - با وجود حاشيه‌هاي ايجاد شده در موضوع فروش بليت اين ديدار - با در دست داشتن بليت بازي با درهاي بسته آزادي مواجه شدند. اين اتفاق در حالي رخ داد كه مانند گذشته زنان تيم مهمان با هر پوششي براي ورود به استاديوم منعي نداشتند. آيا مسوولان به تبعات اجتماعي ناشي از اين سرخوردگي انديشيده‌اند؟ بخش مصيب‌بار‌تر اين ماجرا جايي است كه به گفته برخي از دختران ايراني حاضر در بيرون استاديوم، ظاهرا به زنان ايراني گفته شده با در دست داشتن پرچم سوريه مي‌توانستند در ورزشگاه حاضر شوند! اگر اين اظهارات درست باشد بايد پرسيد آيا در كشور ايران اسلامي عزيزمان براي ورود به يك مكان بايد پرچم يك كشور ديگر را بر گردن انداخت؟ از سوي ديگر حجت‌الاسلام والمسلمين محمدتقي رهبر، عضو جامعه روحانيت مبارز معتقد است اگر قرار است حضور زنان ايراني در استاديوم آزادي ممنوع باشد، در مورد مليت‌هاي ديگر نيز بايد چنين موضوعي را اعمال ‌كنيد. او به سايت انتخاب گفت: ما روي سنت‌هاي ايراني خودمان به عنوان ايراني حساسيت بيشتري داريم، ملاحظه كرديد كه چند ماه پيش وقتي كه آقايان وزرا- چند وزير- رفتند در خانه سفير بلژيك، زنان بي‌حجاب هم در آن خانه بودند، ما همان موقع اين ايراد را گرفتيم كه چرا به خانه سفير رفتند. آن مساله كه گذشت و رفت. بعد هم گفتند ما ناچار بوديم و نمي‌دانستيم وضعيت اين‌طوري است. درباره اتفاقات ورزشگاه آزادي هم موضع‌گيري در اين رابطه مشكل است. از خود آقايان متصدي بايد پرسيده شود كه چرا به زنان سوري اجازه ورود داده شده است. به لحاظ شرعي تفاوتي بين مليت‌ها وجود ندارد، اگر ممنوع است براي همه ممنوع است. اين ماجرا به نظر من با شؤونات فرهنگي همخواني ندارد.