مشكل، منصوريان نيست
عبدالعلي چنگيز
پيشكسوت استقلال
يك چيز مهم در تيمهاي بزرگ حضور ستارهها در زمين است. يعني ستارهها با دريبل زدن و گلزني باعث ميشوند تا تماشاگران جذب شوند. جدا از اين مساله تماشاگر دنبال برد است و به جز برد به چيزي راضي نيست. تيمهاي بزرگ در دنيا در طول فصل دو، سه بار بيشتر نميبازند و بعد از هر باختشان هم تا چند روز هوادارانشان ناراضي هستند و به وضعيت تيم معترضند. استقلال متاسفانه پيروز نميشود و در گلزني هم مشكل دارد و اين مساله باعث نارضايتي هواداران شده. به نظر من يك دروازهبان و يك مهاجم سطح بالا را اگر تيمي داشته باشد ميتواند موفق باشد. چرا امثال رونالدو مشهور هستند؟ چون آنها تصورات كار دفاعي را در سختترين شرايط هم ميشكنند و باعث گلزني تيمشان ميشوند. مشكل استقلال الان همين است. اين تيم به يك گلزن نياز دارد. تنها چيزي كه باعث شده وضعيت منصوريان و استقلال اينگونه باشد، نتايج آبيها است. عمر عبدالرحمان يك بازيكن سطح بالا است كه العين و امارات را به فينال جام باشگاههاي آسيا و جام ملتها رساند. او قبل از اينكه به سطح فعلي برسد در كنار خيابان ميخوابيد ولي توانست قابليتهايش را نشان دهد و در سختترين شرايط گلزني كند. من معتقدم كه مساله استقلال، مربي نيست بلكه مهاجم است. چرا از نتايج اين تيم درس نميگيريم؟ استقلال نياز به مهاجم دارد. مهدي طارمي براي پرسپوليس هشت موقعيت را گل نميكند ولي دو گل ميزند. استقلال در دو، سه بازي اخيرش توپ را در اختيار داشته ولي گل نزده و اگر بهترين مربي جهان هم بيايد، تا وقتي مهاجم نداشته باشد اتفاقي نميافتد. شما با يك مربي بزرگ هم نميتوانيد، كمبود مهره خودتان را جبران كنيد.