يادنامه ديگري براي احمد شاملو منتشر شد
من بامدادم سرانجام
كتاب «من بامدادم سرانجام» (يادنامه احمد شاملو) به‌كوشش سعيد پورعظيمي با هدف شناخت اوج و فرودِ شعر و انديشه و شخصيت اين شاعر منتشر شده است.
پورعظيمي كه به گفته خودش براي نوشتن اين كتاب هفت سال زمان گذاشته است، درباره افرادي كه در اين كتاب درباره شاملو سخن گفته‌اند يا مقاله نوشته‌اند، گفته است: احسان يارشاطر، ادونيس، تقي پورنامداريان، مرتضي كاخي، محمد قائد، كلارا خانس، رضا براهني، ابوالفضل خطيبي، اسماعيل خويي، عنايت سميعي، اميد طبيب‌زاده، لين كافين، احمد كريمي حكاك، عبدالله كوثري، سيمين بهبهاني، محمدعلي سپانلو، ايران درودي، حسن فياد، مجتبي عبدالله‌نژاد، كاظم كردواني، اسفنديار منفردزاده، نعمت آزرم، منصور اوجي، ضياءالدين جاويد، عباس جوانمرد، نورالدين زرين‌كلك، پوري سلطاني، احمد سميعي گيلاني، محسن يلفاني، علي بلوكباشي، جليل دوستخواه، سياوش جمادي و نويسندگاني ديگر در اين كتاب مقاله دارند. او درباره انتخاب اين افراد براي حضور در اين يادنامه توضيح داده است: من در اين كتاب كه آماده كردنش شش، هفت سال زمان برده است، تلاش كردم مجموعه‌اي فراهم كنم كه كساني در آن سخن بگويند كه با وجود شناخت شاملو و دهه‌ها دوستي با او تاكنون خاموش بوده‌اند يا بنا به ملاحظاتي و به‌ويژه موقعيتي كه شاملو نزد اهالي فرهنگ و روشنفكران دارد از نقد او تن زده‌اند. من مقاله مسعود خيام و ناصر شاهين‌پر و حسين باقرزاده و محمود كيانوش و فتح‌الله مجتبايي و... را در اين گروه قرار مي‌دهم.
اين كتاب هفت فصل دارد؛ «شعر رهايي است»، «كارنامه بامداد»، «خاطره نزديك قرن‌ها»، «زبان و جهان شفاهي»، «بلاغتِ محاورات»، «باديه در كف» و «نگراني‌هاي شاعر». هيچ‌وجهي از جوانب متعدد فعاليت‌هاي او در اين كتاب مغفول نمانده و به‌تفصيل درباره زندگي و شخصيت و شعرها و ترجمه‌ها و كتاب كوچه و داستان‌ها و روزنامه‌نگاري او و حتي سخنراني پُرسر و صدايش در بركلي امريكا سخن گفته شده است.
پورعظيمي در مقدمه اين كتاب نوشته است كه از همه نويسندگان خواسته رويكرد انتقادي داشته باشند و بر اين مساله تاكيد فراوان داشته است اما نتيجه چه از آب درآمده، را ديگران بايد بگويند. ضمن اينكه بايد توجه داشت كه اين كتاب و كتاب ديگر او با عنوان «بام بلند هم‌چراغي» كه حاصل سال‌ها گفت‌وگو با آيدا شاملوست، همديگر را تكميل مي‌كنند. ساحات گوناگون زندگي شخصي شاملو در كتاب «بام بلند هم‌چراغي» برجسته‌تر است و ما شاملو را از منظر هم‌نفس او مي‌بينيم. اين پژوهشگر بر اين نكته تاكيد دارد كه گرچه اين كتاب، يادنامه شاملو است اما تلاش شده بت‌سازي نباشد و وجوه انتقادي هم در كنار محاسن شاعر مورد توجه باشد: «هدف من اين بود كه اوج و فرود شعر و انديشه و شخصيت شاملو را در اين كتاب ببينيم.»