تجليل وزير بهداشت و رييس نظام پزشكي از پزشكان شهيد
اعتماد| در دومين روز از هفته دفاع مقدس، سيدحسن قاضي‌زاده هاشمي، وزير بهداشت با حضور در مراسم تكريم از شهدا و ايثارگران داروسازي كشور با تاكيد بر لزوم ادامه راه شهدا از سوي جامعه پزشكي گفت: «اميدواريم بتوانيم درراستاي اهداف شهدا گام برداريم و از رسيدن به اهداف آنها كوتاهي نكنيم، اميدوارم ياد و خاطره شهدا منحصر به جلسات و سخنراني‌ها و سالي يك بار جلسه خاطره گذاشتن نشود چرا كه همه زندگي ما مديون شهدا و خانواده‌هاي‌شان است و اميدوارم تا دنيا باقي است راه و منش آنها ادامه داشته باشد. ما بين خانواده‌هاي شهدا زندگي مي‌كنيم، آنها قهرمانان ملي ما هستند و خانواده‌هاي‌شان سرشار از عشق، نشاط و طراوتند چرا كه در معامله با خداوند برنده شدند. بنابراين نيازي به ناله كردن و حزن و اندوه نيست و اگر هم باشد براي ما است تا خداي نكرده از راه آنها فاصله نگرفته باشيم. امروز وقت انجام كارهاي بزرگ است و ياد كردن از شهدا براي يادآوري منش آنها به خودمان خوب و لازم است اما نبايد صرفا به جنبه قهرماني آنها تاكيد كنيم چرا كه اين قهرماني نيازمند يك مقدمه است و همين طور انسان را زير خيمه راه نمي‌دهند بلكه بايد منش و طهارت نفس داشته باشد. بايد منش شهدا را در خود و جامعه‌مان ايجاد كنيم. گاهي برخي افراد تابلوهاي ظاهرفريبي را به دست مي‌گيرند و ممكن است از شهدا هم حرف بزنند؛ اما مهم كاري است كه در ميدان عمل انجام مي‌دهند. در ميدان عمل مي‌توان سره را از ناسره تشخيص داد. من گاهي خودم شرمنده مي‌شوم كه بسياري از دوستان همرزم‌مان فراموش شدند و در واقع در اين زمينه كوتاهي كرده‌ايم.» در اين مراسم همچنين ايرج فاضل؛ رييس كل سازمان نظام پزشكي با اشاره به درخشش جامعه پزشكي در جنگ هشت ساله دفاع مقدس، گفت: «جنگ‌ها شوم هستند و خرابي، ويراني و غارت مي‌آورند، اما درس‌هايي هم به ملت‌ها مي‌دهند و ما هم در دفاع مقدس درس‌هاي زيادي گرفتيم. در اوايل جنگ بسياري مجروحان ما كه نياز به عمل جراحي داشتند، تا زمان رسيدن به بيمارستان از بين مي‌رفتند و خسارت‌ها بسيار بالا بود. بعد از آن انديشمندان پزشكي ما فهميدند كه اين وضع قابل ادامه نيست و بايد روش ديگري را در پيش‌گيريم. بر اين اساس براي نخستين بار بيمارستان‌هاي نزديك خط آتش و جبهه ساخته شد. در اين بيمارستان‌ها زخم‌هاي بزرگ و خطرناك درمان مي‌شدند و در نخستين بيمارستان از اين نوع، مجروحي را نجات داديم كه با قلب ايستاده به آنجا رسيد و چون در كمتر از پنج دقيقه رسيده بود، نجات يافت و امروز از عزيزان سپاه ما است. شايد ما هم به نوعي شهيد زنده هستيم و شايد ماموريت‌هايي برعهده كساني است كه مانده‌اند. حال برخي سعادت داشتند كه به درجه شهادت برسند كه اميدواريم با بزرگان دين محشور شوند.»