عكس‌نوشت
دو، سه سال پيش، اين عكس مي‌توانست جهان را به هم بريزد. مي‌توانست شبكه‌هاي اجتماعي را پر كند از فعالان مجازي كه نسبت به ظلم و جنگ در گوشه‌اي از دنيا معترض هستند و نمي‌خواهند كه در چنين جهاني زندگي كنند. اما حالا ديگر اين عكس‌ها طبيعي است. نه اينكه ظلم و جنگ و هراس طبيعي شده باشد، نه. طبيعي است چون آرشيو ذهني ما پر شده از اين عكس‌ها و روايت‌ها، از اتفاق‌هاي دردناك در گوشه و كنار جهان. بحران پناهنده‌ها و مهاجرها هم ديگر يك بحران خاص نيست، اتفاقي روزمره است كه بالاخره موفق شده جهان را به خود عادت دهد و شبيه بحران‌هايي مثل بحران محيط‌زيست يا كمبود غذا در جهان، اتفاقي هميشگي باشد. اما يادآوري و اشاره شايد بهترين راه‌حل باشد؛ راه‌حلي كه اين روزها خبرنگاران و عكاسان جهاني به آن اصرار مي‌كنند و اين‌طور از فاجعه غش كردن مادر و فرزندي ميانماري در ساحل و پس از فرار، تابلويي به‌شدت تاثيرگذار خلق مي‌كنند. عكس را «رويترز» منتشر كرده است.