فضاي آرام در عرصه سياسي
حسن رسولي
براي ارزيابي هر تصميم مهم و تعيينكننده سياسي جناحها بايد به حال و روز مقطع زماني تصميمگيري به عنوان يكي از مهمترين متغيرها توجه كرد و با توجه به آرايش سياسي زمان اين نوع تصميمگيريها و تعيين نسبت اين آرايش سياسي با دو مقوله مهم يعني منافع و مصالح ملي از يك سو و مطلوبيتها و اهداف اصلاحطلبان از سوي ديگر توجه كرد. شرايط حاكم بر كشور طي سالهاي 90 و 91 به گونهاي بود كه تحت تاثير حوادث زيانبار پس از رويداد انتخابات سال 88 تاثير عميقي در آرايش سياسي كشور گذاشت. در چنين شرايطي تشخيص اصلاحطلبان اين بود كه تداوم اين وضعيت نه به نفع مصالح ملي و نه به نفع اصلاحطلبان است و رويكردي را اتخاذ كردند كه با مطالبات حداقلي انسجام و همگرايي حداكثري در سطح ملي محقق شود. رسيدن به اين هدف مستلزم ترجيح منافع ملي بر مقاصد جناحي بود و نزديكتر شدن اصلاحطلبان به بخش معتدل و واقع بين اصولگرا براي رساندن فضاي عمومي جامعه به تعادل آرامشبخش بود. هدف ديگر خنثي كردن برخي اهداف پنهان و پيداي بخش راديكال رقيب اصلاحطلبان بود كه از مرگ اصلاحات ميگفتند. اين رويكرد براي انسجام و كمك به منافع ملي اتخاذ شد. اين رويداد مهم سياسي سرآغاز فضاي جديدي در حوزه مواضع و عملكردهاي اصلاحطلبان شد.
عضو شوراي شهر تهران