آموزش در محضر یک عدد سلبریتی

از سال ۸۸ گاهی روایتی شخصی از دیگران را عیناً در سایت خوابگرد بازنشر می‌کردم بدون دست‌کاری و ویرایش، با عنوان کلی «داستانِ بی‌ویرایش». امروز به‌تصادف از اینستاگرام یک عدد سلبریتی (مجری معروف تلویزیونی با خدا تا فالوئر) سردرآوردم که دیدم می‌توان با بازنشرِ بی‌ویرایش آن یک کلاس درس نگارش فارسی ترتیب داد. آن‌چه می‌خوانید، گزیده‌ای است از برخی کامنت‌های او که اسمش را می‌گذاریم ب، با امانت‌داری کامل در رسم‌الخط، و نیز غلط‌های تایپی که چندان مهم نیست. وی پای عکسی از یک آویز زینتی (بلبلی در قفس) چنین نوشته بود: چون بلبل زیبا میخونه، در قفسِ.
و اینک شروع درس ادبیات:
ـ با احترام به شما. در قفسه درست‌تره.
ب: اون خونده میشه قفسه =گنجه ، اینهنه پدر خودم و در آوردم که درست بنویس با زیر و زبر
ـ ولی خب قفسِ هم اشتباهه.
ـ در قفسه ه جای است یا هست نشسته مثل درسته به معنی درست است.
ب: چی میگین شماها! قفسه چیه! قفسِ یعنی قفس است من منظورم قفس بود ، ربطی به قفسه نداره ، قفس=زندان پرنده گان، بحث بی موردی داریم میکنیم. الان مردم عام بخصوص نسل جوان ماهواره بین کاملا خنجر مهلک رو به دستاورد فردوسی و زبان و فرهنگ ما داره میزنه ، به بدنرین شکلش ، با تغییر تدریجی و بی لزوم زبام روزمره و جایگزین کردن کلمات انگلیسی بجای کلمات کلیدی. من جلوش وابسادم و محال یک قدم عقب برم با اینکه سی و پنج سال پام و به ایران نذاشتم. آخرین کلام اینکه ما نمیتونم ه که نشان صفت و ارتباط هست و مدتهاست در زبان خلاصه نویسی نوشتاری استفاده میشه رو برای جایگزینی فعل استفاده کنیم ، اینجوری اشنباه
ـ #هکسره اصلاً یه هشتگ معروفه و ربطی به خلاصه‌نویسی و محاوره نداره دقیقاً.
ـ استفاده از ِ كسره براي ساخت اضافه است. يعني وقتي كه مي‌خوايم كلمه‌اي رو به كلمه ديگه اضافه كنيم، «ه» هم چند كاربرد داره، يكيش براي نشون دادن تمايز بين معرفه و نكره است، و يكيش هم همين كاربردش به جاي «است/هست»
ب: شما کاملا داری غلط مینویسی و پافشاری سر این غلط مسطلح، اشتباه، به معلم ادبیات فارسی مراجعه کنید نه به نسل خودتون