منافع بلندمدت را فدا نكنيم
علي اكبري
در برنامه ششم توسعه در مجلس مصوب شده است كه سالي 2/2 ميليارد مكعب از مصرف آب كم و پس انداز شود. هر اقدامي كه منجر به مصرف كمتر آب شود، در اين برنامه توصيه شده است. از برنامه‌هاي پيشنهادي مي‌توان به تغيير الگوي كشاورزي، پلمب چاه‌هاي غيرمجاز، هوشمندسازي چاه‌هاي آب، نظارت بر فعاليت‌هاي آبخيزداري، بازسازي قنوات، تغيير الگوي كشت يا تغيير فصل كشت و... اشاره كرد. در اين برنامه به همه دستگاه‌هاي متولي توصيه شده كه با انجام اين كارها به مصرف كمتر آب كمك كنند. يكي ديگر از فعاليت‌هايي كه به آن اشاره شده، بحث كشت‌هاي فراسرزميني است. اگر بتوانيم توليدات كشاورزي را خارج از كشور انجام دهيم و بعد محصولات را وارد كنيم، كاري بسيار خوب و ضروري است. كشت‌هاي فراسرزميني شروع شده اما به نظر مي‌آيد كه هنوز تحت يك انضباط خاصي نيستند. بحث كشت‌هاي فراسرزميني با بحث كشت‌هاي تراريخته دو مقوله متفاوت از هم هستند. در برنامه ششم توسعه توصيه شده كه توليد، توزيع و انتشار اين محصولات بدون اينكه برخي استانداردها را رعايت كنند، ممنوع است و محصولات تراريخته بايد حتما با برچسب مشخص شوند تا مصرف كنندگان با آگاهي آنها را تهيه كنند. اقليم ايران از گذشته تا حالا بياباني و خشك و بي‌آب بوده است، در اين شرايط ادامه سياست‌هاي كشاورزي سنتي و مجوز به چاه‌ها و حفر چاه‌هاي جديد و همچنين كشت محصولات پرآب، سياست غلطي است. ما ديگر اصلا در كشور ظرفيت اين را نداريم كه از چندصد متر زيرزمين آب را بكشيم و صرف كشت‌هايي كه آب‌بري آنها فراوان است، كنيم. متاسفانه ما در خيلي مناطق كشور شاهديم كه آب را از اعماق زمين بيرون مي‌كشند تا برنج بكارند. اين كار واقعا اشتباه استراتژيك است. منافع بلندمدت را فداي سود كوتاه‌مدت كردن، يكي از اشتباهاتي است كه ما درگير آن هستيم. بخش عمده‌اي از منابع آب زيرزميني برداشت و صرف كشت‌هايي مي‌شود كه متاسفانه هيچ ضرورتي ندارد. به هر حال چه با استفاده از چاه و حفر آن و چه كشت محصولات پر آب بايد سختگيرانه برخورد و جلوي انجام اين كار گرفته شود.
عضو كميسيون كشاورزي و آب مجلس