حمله همزمان «كيهان» به احمدي‌نژاد و روحاني
مخاطب سياست ايراني و نظر «كيهان» را درباره دولت فعلي، دولت قبل از آن، دولت اصلاحات و سازندگي و دولت‌هاي پيش از آن به خوبي مي داند. روزنامه كيهان در شماره روز گذشته خود تقريبا مشابه تمام شماره‌هاي 5-4 سال گذشته مهم‌ترين تيترها و گزارش‌هايش را به نقد عملكرد دولت روحاني اختصاص داد و در عمده اين مطالب نيز با همان دست‌فرمان تكراري مبتني بر بي‌عملي و كاهلي دولت، به نقد عملكرد دولت پرداخت. شيوه‌اي كه از اساس، نسبي است و نه مي‌توان اثباتش كرد، نه انكارش. حال آن‌كه در چنين رويكرد انتقادي آنچه از اساس مورد غفلت قرار مي‌گيرد، كيفيت اين كار و عمل دولتي است. كيهان علاوه بر چند يادداشت و گزارش كه با تيترهايي همچون «هر وقت حاشيه‌سازي تمام شد، بفرماييد براي مردم چه كرده‌ايد؟!»، «وعده روحاني درباره اتمام مسكن مهر تا پايان ۹۶ تبليغاتي بود!» و«اختلاف آمار اشتغالزايي سخنگوي دولت با مركز آمار» به طبع رساند، ستون «گفت و شنود» خود را نيز به نقد روحاني اختصاص داد و در كنايه‌اي به سخنان يكي، دو روز قبل رييس‌جمهوري نوشت كه به دليل توهين به رييس‌جمهوري «اعتماد» از انتشار كامل آن خودداري مي‌كند. كيهان نوشت: اين كدام آدم... . و... . بوده كه گفته است با گذاشتن يك جلد قرآن توي داشبورد ماشين، آن ماشين اسلامي مي‌شود؟! ...» با اين همه، روز گذشته مطلبي در همين روزنامه به طبع رسيد كه يك‌سر با تمام آنچه در ديگر صفحات همان روزنامه و همچنين شماره‌هاي 5-4 سال قبل كيهان در دوران دولت روحاني منتشر شده، متفاوت بود. يادداشتي به قلم محمد ايماني و با عنوان «راز عذرخواهي در حكمت متعاليه ولايت فقيه» در تقبيح فعل و قول اخير محمود احمدي‌نژاد، بالاخص در نقد نامه‌‌نگاري اخير رييس دولت محبوب «كيهان» به مقام معظم رهبري. نويسنده در اين يادداشت مفصل كه در 12 بند تنظيم شده، پس از شرح مقدمات فراوان، مي‌نويسد: برخي عناصر بي‌صداقت كه قيافه نصيحت به خود مي‌گيرند، انسان را ياد سردسته خوارج (اشعث بن قيس) مي‌اندازند. كيهان در ادامه با تاكيد بر اينكه «رفتار گستاخانه با نقاب ناصحانه كه فقط به نامه سرگشاده نيست» ادامه داد: «انقلابي ناصح، نامه سرگشاده نمي‌نويسد. صادق است، نه اهل دروغ و تحريف. كسي كه راست و دروغ به هم مي‌بافد و ميل به متشابهات و چند پهلو حرف زدن مي‌كند، وارد مدار نفاق شده است. پيش رهبري مي‌رود و درخواست ملاقات و كسب اجازه مي‌كند، اما اگر مخالف ميلش شنيد، به انكار و سپس تحريف مي‌پردازد!»