خرد جمعي و بن‌بست شوراي فني فدراسيون تكواندو!
بازي با نام‌ها
سايت رسمي فدراسيون تكواندو، خبري را روي خروجي خود منتشر كرده مبني بر اينكه، شوراي فني فدراسيون تكواندو اسامي چهار گزينه سرمربيگري تيم ملي تكواندو را معرفي كرده و از آنها خواسته تا روز 12 اسفند‌ماه برنامه‌هاي خود را اعلام كنند.
اينكه كميته فني به اين نتيجه رسيده براي انتخاب سرمربي از گزينه‌هاي هدايت تيم ملي برنامه بخواهد در نوع خود هيچ ايرادي ندارد اما اينكه ميان گزينه‌ها اسم سرمربي تيم ملي را نيز مجدداقرار داده نه‌تنها عجيب بلكه به‌نوعي بي‌احترامي به مهدي بي‌باك است. اينكه پس از جلسه شوراي فني و ارايه گزارش آن به كميته فني، سياستگذاران فدراسيون به اين نتيجه رسيده‌اند كه از گزينه‌هاي ديگر نيز برنامه بخواهند قطعا نشان‌دهنده عدم رضايت آنها از عملكرد بي‌باك بوده اما عدم جسارت در بركناري او موجب اتخاذ چنين تصميماتي شده است. اگر اين موضوع مورد تاييد كميته فني نيست بايد اين سوال را از آنها مطرح كرد؛ پس چگونه بعد از يك سال دوباره از سرمربي خواستار برنامه شده است؟
نكته ديگر قرار گرفتن نام بيژن مقانلو ميان گزينه‌ها است. مقانلو پس از سه سال موفق كنار تيم ملي و كسب افتخارات فراوان، بعد از ناكامي تيم ملي در المپيك ريو و جام‌جهاني آذربايجان تصميم به استعفا از سمت خود گرفت كه اين موضوع بدون هيچ گونه مقاومتي مورد پذيرش فدراسيون قرار گرفت اما حالا بعد از گذشت يك سال و با وجود بارها عدم تمايل از سوي مقانلو، كميته فني او را ميان گزينه‌ها قرار داده است.
در اين خصوص نيز بايد از مسوولان فدراسيون تكواندو پرسيد اگر به توانايي مقانلو بعد از كسب افتخارات فراوان ايمان داشتند چرا به‌راحتي استعفاي او را مورد پذيرش قرار دادند و چرا حالا بعد از يك سال مجددا به اين نتيجه رسيدند او شايستگي بازگشت به تيم ملي را دارد. آيا اين تصميم، درستي اين انتقاد كه فدراسيون تكواندو هميشه در مواقع ناكامي از سرمايه‌هاي خود استفاده مي‌كند تا فشارها را از روي خود بردارد نيست؟
خليفه نيز در ساليان اخير همواره يكي از گزينه‌هاي هدايت تيم ملي بوده اما به‌نظر مي‌رسد به‌دلايل نامعلوم هيچگاه فدراسيون با وجود موفقيت‌هاي او تمايلي به استفاده از او نداشته و تنها براي نشان دادن نمايش استفاده از خرد جمعي نام او را ميان گزينه‌هاي خود قرار داده است. حتي پيش از انتخاب بي‌باك نيز گفته شده بود كه آراي خليفه براي هدايت تيم ملي بيشتر از بي‌باك بود اما بنا بر همان دلايلي كه به آنها اشاره شد او از گردونه هدايت تيم ملي خارج شد و احتمالا اين‌بار نيز با وجود اثبات توانايي‌هاي خود شانسي براي هدايت تيم ملي نخواهد داشت.
فريبرز عسگري نيز آخرين گزينه است كه به‌نظر مي‌رسد پروسه حضور او در تيم ملي از ماه‌ها قبل و با انتخاب به عنوان سرمربي تيم‌هاي اعزامي به تورنمنت‌هاي آسان كشورهاي اسلامي و داخل سالن آسيا استارت خورده است. مربي اخلاقمداري كه پيش از اين يك بار با فداكاري در مقطع حساس المپيك لندن، هدايت تيم ملي را قبول كرد اما او نيز بعد از جام‌جهاني چند سالي را خانه‌نشين شد. اما به‌نظر مي‌رسد اين‌بار قرعه شانس به نام عسگري افتاده اما عدم جسارت فدراسيون در اعلام نام او همراه با شوي انتخاب سرمربي از طريق كميته فني همراه شده است. قطعا هيچ‌كسي منكر توانايي‌هاي فريبرز عسگري نيست اما نحوه انتخاب او نه‌تنها كمكي به تيم ملي و خود او نخواهد كرد بلكه موجب حواشي بيشتري نيز براي تكواندوي ايران خواهد شد.