گزارشي از وضعيت پيچيده اين روزهاي كشتي و استعفاي رسول خادم
داورزني: ما براي نهادهاي بالادستي تعيين تكليف نمي‌كنيم
وحيد جعفري
نداشتن موضع از جانب وزارت ورزش و جوانان در قبال چالش رويارويي با ورزشكاران اسراييل به عنوان نهاد بالادستي فدراسيون كشتي آن چيزي نبود كه انتظار مي‌رفت و به نظر مي‌رسد همين موضوع خود باعث ايجاد مشكلاتي شده است.
همين نداشتن موضع باعث شده تا اعضاي كشتي كشور به عنوان قديمي‌ترين و پرافتخارترين خانواده ورزش ايران از وزير ورزش و دولت قطع اميد كرده و طي نامه‌اي از رهبر انقلاب خواستار كمك شوند.
حرف خانواده كشتي هم همان حرف رسول خادم است، آنها نمي‌گويند كه حتما بايد با اسراييل مسابقه دهند، بلكه حرف‌شان اين است كه به درستي و روشن تعيين و تكليف شود كه چه بايد بكنند، اگر تصميم بر مبارزه كردن است كه به ميدان رفته و با قدرت رقيب را شكست دهند و اگر تصميم همان رقابت نكردن است، پس همچون يك مبارزه واقعي در ميدان حاضر شده و دلاورانه اعلام كنند كه اسراييل را به رسميت نشناخته و با نمايندگان آن مبارزه نمي‌كنند و تبعات آن هر چه باشد را به جان مي‌خرند و در مقابل اين اطمينان را دارند كه نهادهاي بالادستي نيز همچون كوه پشت آنها ايستاده‌اند و نبايد در اين راه ترديد به دل راه داده و دست و دل‌شان بلرزد. كل بحث اين است كه چون ورزشكاران در راه آرمان‌هاي نظام در مقابل حريفي از اسراييل حاضر نمي‌شوند، پس نبايد به تنهايي تبعات آن را متحمل شود و در ادامه خود را يكه و تنها و بدون حامي ببيند.
خانواده كشتي ابتدا از نهاد بالادستي خود كه وزارت ورزش و دولت است خواستار رسيدگي به اين موضوع شد؛ اما وقتي با سكوت آنها مواجه شدند طي نامه‌اي از رهبري خواستار ياري‌رساني شده و نوشتند «اين بدان معنا نيست كه ما مي‌خواهيم در مورد رسميت يا عدم رسميت رژيم صهيونيستي صحبتي داشته باشيم هرگز و به طور قطع مرجع تصميم‌گيري دراين‌باره نهادهاي ديگري هستند. ما مردانه جنگيديم، اما هيچ‌كدام از سازمان‌هاي مسوول نمي‌خواهند در شرايط بغرنج و پيچيده امروز در حمايت از كشتي‌گيران و ورزشكاران ملي‌پوش در كنار ما بايستند. دستور اقدام عاجل از سوي حضرتعالي در اين زمينه، به شوراي عالي امنيت ملي، موجب آرامش خاطر ما فرزندان و سربازان ايران زمين است. توفيق روز افزون شما را از درگاه خداوند متعال خواستاريم.»
در واقع خانواده كشتي وقتي از كانال نهاد بالادستي خود كه وزارت ورزش است به پاسخي نرسيدند به ناچار دست به دامن رهبر انقلاب شدند تا بلكه با دستور ايشان، شوراي عالي امنيت ملي به اين موضوع ورود كرده و پاسخي روشن به قهرمانان وطن دهد.
داورزني: ورزشكاران بيش از ۲۰۰ بار با رژيم صهيونيستي مبارزه نكرده‌اند
محمدرضا داورزني، معاون ورزش حرفه‌اي و قهرماني وزارت ورزش و جوانان در آخرين اظهارنظر خود در اين باره گفته است: «در موضوعات مختلف با بررسي رفتار نهادهاي بين‌المللي متوجه مي‌شويم كه آنها يك لايه ظاهري و يك لايه پنهاني دارند كه اين لايه دوم همان دست‌هاي پشت‌پرده است. بايد در شرايط مختلف با تدبير عمل كرد چنانچه امام خميني(ره) در زمان جنگ قطعنامه صلح را براي حفظ عزت ملت و منافع نظام پذيرفت يا در موضوع انرژي هسته‌اي تعاملاتي را با نهادهاي بين‌المللي بر قرار كرديم و تدبير اين شد كه به مذاكره و گفت‌وگو بپردازيم و با دادن برخي امتيازات توانستيم امتيازات ديگري را به دست بياوريم. در مورد كشتي و مسائل پيش آمده آن تنها بحث يك رشته خاص ورزشي مطرح نيست، چرا كه در طول چهار دهه پس از انقلاب ورزشكاران ايراني بيش از ۲۰۰ بار با ورزشكاران رژيم صهيونيستي مبارزه نكرده‌اند و اين مورد را به عنوان يك اصل كلي پذيرفته‌ايم؛ اما پشت‌پرده چيست كه در يك جايي پيشنهاد مي‌شود كه شما رژيم صهيونيستي را به رسميت بشناسيد سپس هر پستي در كميته بين‌المللي المپيك خواستيد اعطا مي‌كنيم. دوستاني كه اين مسائل را مطرح مي‌كنند اين سوال را دارند كه چرا در عرصه رقابت‌هاي بين‌المللي ورزشي براي حل مشكل رويارويي با ورزشكاران رژيم صهيونيستي تعيين تكليف نمي‌شود؟ براي اتخاذ راه‌حل بايد به چند نكته توجه داشت؛ در چارچوب نظام جمهوري اسلامي ايران كشوري به نام «اسراييل» را به رسميت نمي‌شناسيم و كسي در اين باره ترديدي ندارد و با اين ديد نبايد با ورزشكاران اسراييلي مسابقه بدهيم اما در اين مدل دچار تعارضات با نهادهاي بين‌المللي مي‌شويم. حال بايد بررسي كرد كه چگونه مي‌شود ورزشكاران ايران با صلابت در مسابقات شركت كنند و با صلابت مقابل ورزشكاران اسراييلي بازي نكنند. تعيين و تكليف اين مساله بر عهده نهادهاي كلان و تصميم‌گيرنده نظام است. ما به عنوان وزارتخانه براي نهادهاي بالادستي تعيين تكليف نمي‌كنيم. نهادهاي كلان و بالادستي بايد تصميم بگيرند كه فدراسيون‌هاي ورزشي چه برخوردي در رويارويي با ورزشكاران رژيم صهيونيستي داشته باشند. در مورد كشتي بايد با تدبير بيشتري با مسائل برخورد كرد. برخي از مسائل و مشكلات بايد در درون سيستم مورد بررسي قرار بگيرد و همه آثار و جوانبي كه مرتبط با اين موضوع است مورد تجزيه و تحليل قرار گيرد و سپس تصميم مقتضي گرفت. رسول خادم رسما و قانونا رييس فدراسيون كشتي است. متاسفانه برخي از رسانه‌ها كه در اين مورد خاص از شاخه‌اي به شاخه‌اي ديگر مي‌پرند و به مسائل مختلف اشاره مي‌كنند در واقع به بي‌ثباتي دامن مي‌زنند. معتقدم رسول خادم از مفاخر ورزشي ايران است و اگر دغدغه دارند اين نگراني مجموعه ورزش و كشور است و بايد با تدبير با آن برخورد شود. شايد اخذ تصميم در مورد رويارويي با ورزشكاران رژيم صهيونيستي سخت باشد، اما اين تصميم‌گيري نه در فضاي مجازي اتفاق مي‌افتد و نه توسط كساني كه از خارج از ايران مي‌خواهند ما را اداره كنند. به هيچ عنوان نظام در موضع انفعالي تصميم‌گيري نمي‌كند و تصميم مقتدرانه خواهد گرفت.
لايق: خادم به خاطر عزت ايران مساله را رسانه‌اي كرد
رضا لايق، دبير فدراسيون كشتي در آخرين گفته‌هاي خود گفته است: «با توجه به مذاكرات و پيگيري‌هايي كه خادم به دور از فضاي رسانه‌اي در اين 3 ماه با نهادهاي مربوطه داشت و متاسفانه به هيچ نتيجه‌اي هم نرسيد، تصميم گرفت به دليل عزت ايران و ايراني و تهديدهايي كه كشتي و حتي ورزش ايران در آينده نزديك با آن مواجه خواهد شد، مساله را رسانه‌اي كند تا ضمن اطلاع عموم مردم و همه مسوولان از اين موضوع، شوراي امنيت ملي به عنوان يكي از نهادهاي بالادستي متوجه حساسيت موضوع شده و از طريق تشكيل تيم‌هاي ديپلماسي توسط دستگاه‌هاي ذي‌ربط و مذاكره مستقيم با كميته بين‌المللي المپيك راهكاري را براي حل اين مشكل بزرگ پيش روي كشتي و ورزش ايران بگذارند، چون پس از اينكه تيم ديپلماسي كشتي ايران و شخص خادم به عنوان عضو هيات رييسه اتحاديه جهاني تمام بليط‌هاي خود براي جلوگيري از تعليق كشتي ايران خرج كردند، ديگر به هيچ عنوان از آنها كاري ساخته نيست و راهكارهاي گذشته كه برخي با اطلاعات قديمي و خارج از واقعيت آن را پيشنهاد فيلاي سابق براي ما مي‌دانند، نيز ديگر چاره كار نيست.»
باري، نبايد دست رو دست گذاشت و بايد كاري كرد، در واقع علاج واقعه قبل از وقوع بايد كرد، چرا كه نوشدارو بعد از مرگ سهراب به هيچ كار نمي‌آيد. امروز خانواده بزرگ كشتي و مردم خواستار اين هستند كه تصميمي محكم و قاطع توسط نهادهاي بالادستي در اين باره گرفته شود و روشن و واضح از جانب مسوولان گفته شود كه ورزشكاران در ميدان رزم چه بايد كنند.