كل‌كل ايران و مراكش ادامه دارد
سهيل سراييان
اين روزها سن‌پترزبورگ گرم و شلوغ است. اينجا مثل مسكو بزرگ نيست و به همين خاطر حجم جمعيتي كه براي جام جهاني به اين شهر آمده‌اند بيشتر به چشم مي‌آيد. شهري كه رستوران‌ها و كافه‌هايش بيست و چهار ساعته كار مي‌كنند و هيچ‌وقت نمي‌خوابند. مراكشي‌ها مثل طرفداران ايراني هنوز شهر را ترك نكرده‌اند. جالب اينجاست كه وقتي ايراني مي‌بينند همچنان كري مي‌خوانند و جدا روحيه خوبي دارند. مي‌گويند ما بهتر از شما بازي كرديم اما اين فوتبال است. حالا وقتي با روس‌ها حرف مي‌زنم مي‌گويند ما خيلي از صعود ايران به مرحله بعد استقبال مي‌كنيم، قطعا اين طوري فكر مي‌كنند كه ايران شايد حريف راحت‌تري نسبت به اسپانيا و پرتغال باشد.
روس‌ها به اصطلاح خودشان به رسوم شرقي‌ها (منظور آسيا و خاورميانه) خيلي احترام مي‌گذارند و خوش‌شان مي‌آيد. خيلي از آنها وقتي يك ايراني در رستوران يا كافه‌اي مي‌بينند، او را به غذا و نوشيدني دعوت مي‌كنند.
كم‌كم از روز يكشنبه و دوشنبه ايراني‌ها سن‌پترزبورگ را ترك مي‌كنند و به سمت مسكو يا مستقيم به كازان مي‌روند. بعضي از آنها به دنبال بليت بازي مرحله بعدي هستند و حس مي‌كنند كه ايران مي‌تواند از گروهش صعود كند. عده زيادي هم بليت بازي ايران پرتغال را با قيمت‌هاي كمتر مي‌فروشند. شهر سارانسك از مسكو حدود ۱۰ ساعت فاصله دارد و از نظر اقامتي امكانات مسكو و سن پترزبورگ را ندارد.
سن‌پترزبورگي‌ها مردمان آرام و فرهيخته‌اي هستند و براي‌شان اين سر و صداها خيلي عجيب است. در مسكو شما هر جايي كه دل‌تان مي‌خواهد مي‌توانيد تشويق كنيد و بوق بزنيد اما در سن‌پترزبورگ گاهي اوقات پليس‌ها به شما مي‌گويند اينجا نمي‌توانيد اين كارها انجام دهيد.
حالا همه اميد داريم تا يك‌بار هم كه شده «معجزه» را ما ايراني‌ها تجربه كنيم. مصر، مكزيك، كلمبيا و چندين كشور ديگر همه اين روزها مي‌گويند ايران مي‌تواند به مرحله بعدي برود و حس خوبي به «تيم ملي» دارند. همه از خودمان مي‌پرسيم: «واقعا ميشه؟»