غفلت از اهميت هورالعظيم
يعني آب بايد برود در سطح تالاب و قسمت‌هايي كه گاز بيرون مي‌آيد را پر كند. اگر آب رها نشود اين آتش مداوم خواهد بود. به هر حال گزينه رهاسازي آب از طرف ايران قابل بررسي است. اين مساله به لحاظ زيست محيطي به قدري داراي اهميت است كه هر گونه كم كاري در اين زمينه بسيار هزينه‌زاست. اگر اين حادثه ميان دو كشور توسعه يافته رخ داده بود، كشورهاي دنيا را بسيج مي‌كردند تا آتش را خاموش كنند. اما در منطقه ما خبري از چنين واكنش‌هايي نيست. به اين دليل كه چنين نگاهي شكل نگرفته است.كشورهايي كه فرهنگ زيست‌محيطي‌شان بلوغ پيدا نكرده بايد چنين تاوان‌هايي بدهند.يكي از احتمال‌ها بحث گروكشي عراق است، براي اينكه ايران را تحت فشار بگذارد تا براي تالاب آب بگيرد در حالي كه اگر اين فرضيه واقعيت داشته باشد، چنين نگاهي بسيار غلط است. موضوع محيط زيست موضوعي فراسرزميني است و بايد كشورها در اين زمينه با هم همكاري تنگاتنگ داشته باشند. هيچ كشوري هم نمي‌تواند دور خودش ديوار بكشد و بگويد مثلا در كشور من سيلاب نيايد. بسياري از كنوانسيون‌هاي بين‌المللي شكل گرفته‌اند تا اين همكاري‌ها بين كشورها تقويت شود. بنابراين ديپلماسي محيط زيست يك ركن مهم است و درباره اين بحران هم بايد از همين مسير سريع‌تر تصميم‌گيري شود و تالاب هورالعظيم نجات يابد.
مدير دفتر اكو سيستم‌هاي تالابي