فقط در آلبي‌سلسته

آرژانتين در سال‌هاي اخير بارها تا يك‌قدمي موفقيتي بزرگ پيش رفته، اما در گام آخر كم آورده است. كوپا آمه‌ريكا 2015 و 2016 و جام جهاني 2014 را درنظر بگيريد كه تا فينال هر سه تورنمنت پيش رفتند، اما موفق به بالا بردن جام قهرماني نشدند. اين وضعيت دليل روشني دارد و آن هم مساله بحران‌هاي درون تيمي آرژانتين است. تيمي كه متحد نيست و مي‌خواهد با اتكا به تك‌ستاره‌اي به نام مسي به همه عناوين ممكن برسد. در حالي كه همگان مي‌دانند بنا كردن تمام استراتژي‌هاي يك تيم روي يك بازيكن در فوتبال امروز از پيش شكست خورده است و دوراني كه مارادونا يك‌تنه آرژانتين را قهرمان جهان مي‌كرد به پايان رسيده است. آلبي‌سلسته بعد از آن سه سال تقريبا خوب اما بي‌ثمر، در جام جهاني 2018 خيلي زود از دور مسابقات كنار رفت و با خوش‌شانسي در همان دور گروهي از روسيه به كشورشان برنگشتند. در اين بين انتقادات فراواني وجود داشت كه چرا از بازيكناني مثل ديبالا و ايكاردي در تركيب ثابت تيم استفاده نمي‌شود. مائورو ايكاردي حتي از حضور در فهرست تيم هم محروم بود و اصلا به تيم ملي دعوت نشد.

ايكاردي به خاطر مسائل اخلاقي آن‌طور كه در رسانه‌ها گفته مي‌شود خيانت به مكسي لوپز و ازدواج با همسر او از تيم ملي طرد شده است، چراكه لئو مسي و خاوير ماسكرانو رابطه بسيار نزديكي با لوپز داشتند و راضي به بازي كردن ايكاردي در تيم ملي نمي‌شدند. در همين چند سطر توضيح در مورد ايكاردي متوجه شديد كه تيم ملي آرژانتين به نظرات چند بازيكن خاص اهميت زيادي مي‌دهد و اجازه مي‌دهند تا در تصميمات سرمربي دخالت كنند. ايكاردي در 168 بازي براي اينترميلان 107بار گلزني كرده و اين آمار براي يك مهاجم 25 ساله كه توانايي رهبري خط حمله تيمش را هم دارد، بسيار عالي است. درنظر داشته باشيد كه اينتر در حال حاضر و در سال‌هاي اخير يك تيم درجه يك نبوده و اين مساله ارزش كار ايكاردي را بيشتر هم مي‌كند. چنين ستاره‌اي كه پيشنهادات بزرگي از تيم‌هاي مطرح اروپا دارد، هرگز به تيم ملي دعوت نمي‌شد و اجازه بازي براي كشورش را نداشت. درنهايت سه‌شنبه شب و در جريان بازي با مكزيك كه لئو مسي به خاطر استراحت به اردوي تيم ملي نرفته بود، موفق شد اولين و دومين گل ملي‌اش را به ثمر برساند. او حداقل 5 سال براي رسيدن به جايگاهش سكوت كرد و هميشه اعلام كرده كه عاشق بازي براي تيم ملي آرژانتين است، اما فرصت كافي به او داده نمي‌شود تا مهاجم بي‌دقتي مثل ايگواين فرصت‌هاي طلايي تيمش را از دست بدهد.

پائولو ديبالا هم 25 ساله است و در ديدار تيم‌هاي آرژانتين و مكزيك اولين گل ملي‌اش را به ثمر رساند. اما دليل عدم دعوت از او مساله متفاوتي با مساله ايكاردي است. او به خاطر اينكه چپ پاست و پست بازي‌اش با مسي تداخل دارد به اردوهاي تيم ملي فراخوانده نمي‌شود. در جام جهاني هم او يك بازيكن تعويضي بود و دقايق كمي فرصت بازي داشت. ديبالا كه در سري ‌آ براي پالرمو و يوونتوس 95بار گلزني كرده، در 25 سالگي براي اولين‌بار موفق شد با پيراهن آلبي‌سلسته گلزني كند. اين خبر اصلا خوشحال‌كننده نيست، چراكه اين دو استعداد سال‌هاي زيادي با وجود شايستگي پشت خط مانده‌اند و آرژانتين با بازيكنان ديگر هم به موفقيت چشم‌گيري دست پيدا نكرده است.

عجيب است كه هيچ مربي‌اي در آرژانتين توانايي بازي گرفتن همزمان از مسي و ديبالا را ندارد، اما همزمان خبرهايي به گوش مي‌رسد كه بارسلونا به‌دنبال جذب اين ستاره باشگاه يوونتوس است. مائورو ايكاردي و ديبالا، قرباني مديريت غلط مسوولان فدراسيون فوتبال آرژانتين شدند و تا
25 سالگي با وجود آمادگي كافي براي حضور در تيم ملي هرگز جايگاهي در اين تيم نداشتند. اين اتفاق براي تيم ملي آرژانتين مي‌افتد و اگر كشور ديگري چنين استعدادهايي داشت، با گماردن يك مربي مقتدر، اين مساله را به سادگي حل مي‌كرد.