آلبومي تازه از اشعار احمدرضا احمدي منتشر مي‌شود
زمزمه‌هاي شاعر صميمي
رسول آباديان
احمدرضا احمدي به شاعر زمزمه‌ها معروف است. احمدي شاعري است كه ذاتا شاعر به دنيا آمده است. شاعري كه حتي استراحت‌هاي شبانه‌اش هم هنوز به سرودن شعر ختم مي‌شود. حجم عظيم كتاب‌هاي شاعر نشان‌دهنده اين موضوع است كه او مي‌تواند لحظه‌هاي ريز زندگي را به شعرهايي درخشان تبديل كند. شعرهايي كه در عين كوتاهي آنچنان تاثيري بر روحيه مخاطب مي‌گذارند كه در نوع خود مثال‌زدني‌است. آنچه احمدرضا احمدي را به عنوان شاعري جست‌وجوگر مطرح‌كرده، فعاليت‌هاي دوگانه او در زمينه ادبيات كودك و ادبيات بزرگسال است. جهان كودكانه احمدي آنچنان صاف و بي‌شيله‌پيله است كه مخاطب خودش را جزيي از بدنه آثار حس مي‌كند. كاري كه احمدي در ادبيات كودك انجام مي‌دهد، خواننده را با ذهنيتي پيوند مي‌دهد كه حسي پدرانه نسبت به كودكان سرزمينش دارد. ذهنيتي كه اگر بخواهد هم نمي‌تواند شعر نسرايد و در شادي كودكان سهيم نباشد. احمدي در ادبيات كودك، ريشه در اوج فعاليت‌هاي كانون پرورش فكري دارد. يعني زماني كه اين كانون پر بود از چهره‌هايي كه هر يك براي خودشان يلي بودند و داراي شهرتي خاص. احمدي در شعرهاي بزرگسالانه‌اش هم به خوبي مي‌تواند خود را به عنوان شاعري خوب به ديگران بشناساند. شناخت جهان كودكانه و تسلط بر روح و روان كودكي و ادبيات مختص به آن و حضورش به عنوان شاعري مطرح با مخاطب بزرگسال، از اين شاعر، شاعري ساخته است كه بايد ابعاد مختلف زندگي و نوع نگاهش به جهان پيرامون را با جديت مورد مطالعه قرار داد. در ميان شاعران معاصر شايد كمترين شاعري وجود داشته باشد كه فعالان در حوزه موسيقي به آثارش توجه نشان داده باشند. تاكنون ده‌ها آلبوم با صداي احمدي و آهنگسازي افراد مختلف منتشر و روانه بازار كتاب شده و به تازگي هم قرار است، آلبومي تازه از اشعار او با عنوان «در بهار تو را صدا كردم» به علاقه‌مندان عرضه شود. لحن و شيوه خوانش شعر، يكي از برگ‌هاي برنده شاعران ما در ارايه آلبوم‌هاي مختلف است. صداي صميمي شاعر در كنار اشعاري كه اغلب به مسائل انساني مي‌پردازند، باعث شده كه احمدي در اين فعاليت فرهنگي هم حرفي براي گفتن داشته باشد. نكته ديگر درباره احمدي اين است كه كلمه به كلمه شعرهاي خودش را حفظ است و كساني كه با او حشر و نشر داشته‌اند به خوبي مي‌دانند كه اين شاعر هم از تخيلي سرشار برخوردار است و هم حافظه‌اي درخشان دارد. احمدي از آن جمله شاعراني است كه احترامي زايدالوصف به بزرگان كلاسيك دارد، نكته‌اي كه باعث شده دايره واژگاني‌اش را توسعه بخشد و هر شعرش را به شعري قابل قبول تبديل كند. در ميان منتقدان حوزه شعر، كمتر نقادي پيدا مي‌شود كه بتواند شعرهاي احمدي را به نكاتي مانند ضعف تكنيك و نبود روح شاعرانگي و تاثيرپذيري از ديگران متهم كند، زيرا او توانسته با تكيه بر مطالعات گسترده در ادبيات، هويتي مستقل براي خودش دست و پا كند و جايگاهي ويژه در اين عالم داشته باشد. بايد منتظر آلبوم تازه با صداي احمدي بمانيم. آلبومي كه بدون شك مانند كارهاي پيشين‌اش بسيار شنيدني خواهد بود.