بدون FATF

در دوره‌اي كه مشكلات زيادي در بخش مراودات مالي وجود نداشت، براي خط توليدمان مي‌خواستيم دستگاهي وارد كنيم. روش به اين صورت بود كه ثبت سفارش را انجام داده، آن را به بانك مي‌داديم و بانك به ما «ال‌سي» مي‌داد به اين صورت كه بانك خريدار با بانك فروشنده از طريق بانك واسطه ارتباط برقرار مي‌كردند و با اعتباري كه در بانك داشتيم، درصدي از پول را پرداخت كرده و پس از صدور تاييديه «ال‌سي»، فروشنده مطمئن مي‌شد كه ما خريدار واقعي هستيم، دستگاه را مي‌ساخت و در زمان تعيين شده به دست ما مي‌رساند. اين پروسه حدود دو ماه طول مي‌كشيد اما چندي پيش مي‌خواستيم دستگاهي را براي كارخانه وارد كنيم كه اشتغالزايي به همراه داشت و براي ما حياتي بود. براي ثبت سفارش اين دستگاه يك روز سيستم سازمان صنعت و معدن قطع بود، روز ديگر سيستم اداره بهداشت مشكل داشت. هر سازماني كه بايد به ما تاييديه مي‌داد تا مراحل ثبت سفارش انجام شود، مشكل داشت و با پيگيري‌هاي ما تنها ثبت سفارش دو هفته زمان برد. بعد از آن وارد مراحل ديگر شديم كه باز هم با مشكلات زيادي روبه‌رو بوديم به‌گونه‌اي كه گاهي با تغيير يك آيين‌نامه و قانون جديد، بايد كار را از اول آغاز مي‌كرديم كه حدود دو ماه و نيم زمان برد. براي رساندن پول به دست فروشنده هم مشكل داريم. صرافي مي‌گويد بايد يك كارمزد بدهيد، اگر ارز منشا ايراني داشته باشد فروشنده نمي‌تواند آن را دريافت كند زيرا پول توسط سيستم نظارتي امريكا بلوكه مي‌شود بنابراين بايد هزينه تبديل ارز از منشا ايراني به اروپايي را پرداخت كنيد. علاوه بر آن بايد صبر كنيد تا بتوانيم ارز را در بازار اروپا تبديل كنيم كه زمان آن مشخص نيست. اين اتلاف وقت‌ها به ضرر ما تمام مي‌شود. اگر خطوط اعتباري داشته باشيم به ‌طور قطع با اين مشكلات روبه‌رو نخواهيم شد.