معاون امور بين‌الملل و بازرگاني وزارت نفت:
چيني‌ها بيش از ما به لوزان خوشبين هستند
معاون امور بين‌الملل و بازرگاني وزارت نفت با بيان اينكه با برداشته شدن تحريم‌ها فضاي كار جدي در كشور شروع مي‌شود از آغاز ابراز علاقه و مذاكره و مكاتبه كشورهاي شرقي و غربي براي حضور در صنعت نفت ايران خبر داد. اميرحسين زماني‌نيا، در‌خصوص فصل جديد همكاري‌ها با چين به همراهي شركت‌هاي چيني با ايران در دوران تحريم اشاره مي‌كند و مي‌گويد: «شركت‌هاي بزرگ چيني و فعال در عرصه بين‌المللي در زمان تحريم به خاطر عمق روابط سياسي دو كشور، ايران را تنها نگذاشتند و تلاش كردند در پروژه‌هاي ايران حضور داشته باشند. البته از نظر فني و مهندسي، مهندسان ايراني خيلي از مديريت، تجهيزات و كيفيت كار آنها راضي نيستند كه البته اين خرده به چين نيست و به آن شركت مهندسي كه با شركت چيني كار مي‌كند، وارد است. به هر جهت ما اعتراض خود در مورد عدم رضايت از عملكرد شركت‌هاي چيني را ابراز كرديم. در شأن چين و شركت‌هاي بزرگ‌شان نيست كه اين‌طور كار كنند و انتظار اين است در سطح يك استاندارد بين‌المللي كار كنند.»وي بعد از پنج ماه كه با حكم وزير نفت بر صندلي معاونت امور بين الملل وزارت نفت تكيه زده است در گفت‌وگو با پايگاه اطلاع‌رساني اين وزارتخانه به بيان نكاتي پرداخته است كه برخي از جملاتي اين گفت‌وگو در پي مي‌آيد:
فسخ قرارداد آزادگان جنوبي اين پيام را به شركت‌هاي چيني داد كه كيفيت و استاندارد صنعت نفت ايران بالاست و بايد استاندارد را رعايت كنند كه در حال حاضر آنها در يادآوران و آزادگان شمالي خوب كار مي‌كنند، ضمن اينكه آنها مايل به انجام كار جدي در ايران بعد از لغو تحريم‌ها هستند.
خيلي از تجهيزات و كالاهايي كه آنها آوردند مورد تاييد ما نبوده است و در واقع يكي از گله‌هاي آنها اين بوده كه روند تاييد پروژه‌ها و برنامه‌هاي آنها خيلي طولاني است. چون تجهيزاتي كه مي‌آورند در برخي اوقات مورد قبول ما نيست.
آزادگان جنوبي در واقع به شركت‌هاي ايراني واگذار شده است و هم‌اكنون 15 دكل در اين ميدان فعال هستند. در حالي كه وقتي اين شركت در اين ميدان حضور داشت تنها دو دكل در آنجا مشغول فعاليت بودند. هيچ چيزي در تجارت مختومه نيست؛ اگر پيشنهادهاي خوبي مطرح شود امكان كار به نحو ديگري وجود دارد. به عنوان نمونه اگر شركت‌هاي چيني بخواهند براي تسريع در اجراي كار در اين ميدان به شركت‌هاي ايراني مشورت دهند يا مشاركت كنند براي شركت‌هاي ايراني اين پيشنهاد يا مشاركت قابل بررسي است.
چيني‌ها بيشتر از ما به بيانيه لوزان خوشبين هستند؛ ما معتقد بوديم اين يك بيانيه مطبوعاتي است و هنوز به توافق منتهي نشده است. آنها اما خيلي اميدوارانه به اين موضوع نگاه مي‌كردند و معتقد بودند اين بيانيه منجر به توافقنامه خواهد شد و ايران در آينده نزديك حق انتخاب‌هاي زيادي براي حضور در پروژه‌هاي صنعت نفت را خواهد داشت و تلاش مي‌كردند خودشان را آماده رقابت با شركت‌هاي معتبر بين‌المللي كنند.
چيني‌ها بيشتر از بقيه كشورها و حتي غربي‌ها براي حضور در ايران آمادگي دارند چون در زمان تحريم نيز با ايران كار كردند. ضمن اينكه ايران نيز يك نگاه دوستانه به اين كشور دارد.
من قاطع به شما مي‌گويم و شما هم قاطع بنويسيد به محض آغاز اجراي توافق جامع ايران و 1+5 همه تحريم‌هاي مالي، نفتي، اقتصادي به سرعت و به راحتي برداشته مي‌شوند؛ البته در اجرا ممكن است شركت‌هاي ما براي رسيدن به وضع مطلوب مشكل داشته باشند.
همه مسوولان، مديران سياسي و همين‌طور مديران فني وزارت نفت، شركت ملي نفت ايران و شركت‌هاي تابع نفت معتقدند كه كاملا آماده هستند. ضمن اينكه چندين بار نقل شده است كه ما ظرف مدت كوتاهي مي‌توانيم توليد نفت مان را به پيش از تحريم‌ها برسانيم.
تحريم‌ها مشكلات زيادي به كشور ما تحميل كرده است ولي سابقه بيش از يكصد ساله ما در نفت نشان مي‌دهد كه فقط تحريم‌ها مشكل اقتصاد ايران نيست. ما از نظر تكنولوژي، فناوري و مديريت نياز به كار زيادي داريم و اين‌گونه نيست كه با برداشته شدن تحريم‌ها يك شبه كشور زيرو رو شود؛ در واقع با لغو تحريم‌ها بعد از شش الي هفت سال مسوولان، كارشناسان و مديران ما بايد كارشان را آغاز كنند و ابتكار و خلاقيت به خرج دهند. اين موضوع بستگي به اين دارد كه مسوولان ما چقدر آمادگي داشته باشند. من فكر مي‌كنم در نفت اين آمادگي وجود دارد كه پس از شش تا هفت سال كه با وصله پينه كردن اين صنعت اداره شده هم‌اكنون كار جدي انجام شود ولي همه بايد اين عزم را در خود به وجود بياوند كه تازه كار شروع شده است و نه اينكه با برداشته شدن تحريم‌ها همه كارها به پايان رسيده است.
بحثي براي آماده كردن خط لوله‌اي پي در خاك پاكستان توسط چيني‌ها مطرح نيست، ما مشتري به اندازه كافي براي گاز داريم؛ اما اميدواريم پاكستاني‌ها هم به تعهد خود عمل كنند و از ايران گاز دريافت كنند. ضمن اينكه دريافت گاز از سوي پاكستان براي رشد و توسعه آنها هم ضروري است و به آن اذعان دارند؛ اما تاكيد مي‌كنم گاز محصولي نيست كه روي دست‌مان بماند و مشتري‌هاي زيادي براي گاز داريم. هم‌اكنون همه كشورهاي جنوبي حاشيه خليج فارس مشتري گاز ايران هستند و مذاكرات با آنها براي صادرات گاز ادامه دارد.
بدهي گازي ايران به تركمنستان طبق توافق‌هاي صورت گرفته بين دو كشور پرداخت مي‌شود و ايران بدهي جديدي به اين كشور ندارد؛ در سفراخير رييس‌جمهور به تركمنستان توافق شد ظرف 10 سال آينده ميزان تبادل تجهيزات، كالا و خدمات فني و مهندسي بين دو كشور به 60 ميليارد دلار برسد. ارتباط خوبي بين دو كشور وجود دارد و در 20 سال آينده شريك تجاري خوبي براي ايران خواهد بود.
احياي سوآپ اجتناب‌ناپذير است. من فكر مي‌كنم به خاطر موقعيت جغرافيايي و نوع چينش كشورهايي كه نفت و گاز دارند اين كار اجتناب‌ناپذير باشد. در حال حاضر سوآپ نداريم اما بايد بتوانيم با عراق، تركيه، آذربايجان، تركمنستان خيلي خوب كار كنيم و به عمان امارات، كويت نيز گاز صادر و نيازهاي آنها را مرتفع كنيم. اين برنامه‌هاي است كه با جديت دنبال مي‌شود.