خصوصي‌سازي منشا تبعيض است
عليرضا سليمي*
از همان ابتداي كار، خيلي‌ها با اين طرح مخالف بودند؛ هم مجلس و هم كارشناسان آموزشي و هم از طرفي معلمان و مدارس. زماني كه دولت دست به چنين كاري زده بود و در طول يك سال گذشته، مجلس حتي وزير را هم به مجلس احضار كرد.
خب همه اين مخالفت‌ها و احضار كردن‌ها دليل دارد؛ اولا كه طرح نيست و پيشنهاد دولت است. طرح زماني ناميده مي‌شود كه از طرف نماينده‌ها تصويب شده باشد. خصوصي‌سازي مغايرت مستقيم دارد با اصل سي‌ام قانون اساسي. اين اصل درباره آموزش عمومي و رايگان در كشور صحبت مي‌كند. من از شما مي‌پرسم: اگر در مجموعه آموزش و پرورش تصميم گرفته شود كاري انجام شود كه با اين اصل قانون اساسي مغاير باشد، آيا قابليت اجرا دارد يا نه؟
قاعدتا ندارد!
خب پس علت مخالفت مجلس بسيار روشن است. اين تصميم مغاير قانون اساسي است، نكته دوم اينكه ما در كشور، تبعيض اقتصادي داريم. كم كم هم داريم به سمت تبعيض آموزشي پيش مي‌رويم. كساني كه پول دارند، شهريه‌هاي ۱۰ تا ۱۴ ميليوني پرداخت مي‌كنند و از سرويس‌هاي ويژه برخوردار مي‌شوند اما فقرا حتي توان پرداخت پول براي سرويس را هم ندارند كه بتوانند با آن از گوشه روستا به مدرسه بيايند. در كشور ما ۹ ميليون و ۷۰۰ هزار بي‌سواد وجود دارد. ما نبايد كاري كنيم كه آمار بي‌سواد‌ها افزايش پيدا كند. با وجود موسسات فراوان براي ريشه‌كني بي‌سوادي متاسفانه بي‌سوادي در كشور ريشه‌كن نشده و اگر همين‌طور پيش برويم تا سال‌هاي سال هم نخواهد شد. بعضي تصميمات باعث مي‌شود آن عزيزاني كه گوشه روستاها با فقر دست و پنجه نرم مي‌كنند نتوانند به امر تعليم بپردازند. حتي در بعضي شهرستان‌ها كساني را داشتيم كه توان خريد كتاب‌هاي درسي را هم نداشتند. حتي نمي‌توانند يك قلم و دفتر ساده بخرند. آيا خصوصي‌سازي معنايش اين نيست كه ما گرد محروميت را بيش از گذشته روي زندگي اين افراد بريزيم؟ چرا ما بايد جلوي تحصيل اين بندگان خوب خدا را كه هيچ جرمي ندارند جز اينكه به دلايلي فقير شده‌اند، بگيريم؟ وضع اين تصميمات جز به ايجاد تبعيض و جز افزايش محروميت، نتيجه ديگري در پي ندارد. ضمن اينكه خصوصي‌سازي منشا تبعيض‌هاي فراوان است. به نظرم معنايش اين است كه هركه هرچقدر پول دارد آش بخورد! الان هم همين‌طور است، بعضي مدارس غيرانتفاعي، شهريه‌هاي چند‌ده‌ميليوني مي‌گيرند. چه كسي نظارت دارد؟ چه كسي بايد پاسخگو باشد؟ چرا ما بايد در مقابل اين اتفاق سكوت كنيم؟ انتظار ما اين است كه كساني كه مسوول هستند و رسانه‌ها كمك كنند تا مسيري انتخاب نشود كه نه خدا راضي باشد و نه مردم. انقلاب ما، انقلاب محرومان بود اما متاسفانه بعضي افراد آن را فراموش كرده‌اند. فقرا و اقشار محروم را آرام آرام به فراموشي مي‌سپارند.
من خبرهايي دارم درباره احتمال ادامه اين تصميم. اگر چنين اتفاقي بيفتد، واكنش مجلس چه خواهد بود؟
مجلس قطعا مقابله و به وظايف نظارتي خودش عمل خواهد كرد. ما شديدا مخالفيم و اگر دولت بخواهد اصرار كند، مجلس هم به وظايف خودش عمل خواهد كرد.
يك نكته ديگر كه درباره اين تصميم مطرح مي‌شد، گزينش نكردن مناسب معلمان بود. چند درصد از ماجراي مخالفت به اين قضيه برمي‌گردد؟
بله متاسفانه در بحث معلم هم بدون طي مراحل لازم، بدون اينكه آموزش‌هاي لازم را ببينند، به كار گرفته شدند. به هرحال تدريس و معلمي حرفه مقدسي است كه نياز دارد معلم با علومي خاص آشنا باشد. تدريس كردن سر كلاس فوت و فني دارد كه هركسي كه معلومات دارد لزوما معلم خوبي نيست. متاسفانه در پذيرش اين معلم‌ها در پاره‌اي از موارد به‌صورت سليقه‌اي عمل شده. همين باعث ايجاد يأس و نااميدي در افرادي شده كه چندين سال با آموزش و پرورش همكاري داشتند و در نوبت به كار‌گيري به سر مي‌بردند و حس مي‌كنند در حق‌شان اجحاف شده است.
٭ عضو كميسيون آموزش و تحقيقات مجلس