جوانان مستعد تئاتر را دريابيم

اين روزها سالن‌هاي غيردولتي تئاتر برنامه‌هاي متعدد و متنوعي را دنبال مي‌كنند. برخلاف سالن‌هاي دولتي كه از بودجه‌هاي عمومي برخوردارند و البته كارشان در بروكراسي‌هاي پيچيده گير افتاده، ظاهرا اين فعالان غيردولتي‌اند كه جور انواع و اقسام كاستي‌ها را بر دوش مي‌كشند. از بحث آموزش و اجرا گرفته تا اختصاص پلاتوي تمرين به گروه‌ها و برپايي هفته‌ها و جريان‌هاي فرهنگي- هنري. در همين رابطه به دو نمونه از برنامه‌هايي كه همين روزهاي اخير به جريان افتاده، اشاره مي‌كنم و پيشنهاد آخر هفته اين شماره روزنامه را به تماشاي نمايش‌هاي دو رپرتوار تئاتر اختصاص مي‌دهم. يكي در «تئاتر مستقل تهران» به مديريت مصطفا كوشكي كه 7 گروه تئاتري در شيوه‌هاي اجرايي متنوع را گرد هم آورده و حاصل تلاش اين 7 گروه از 24 شهريور ماه تا 3 آبان در معرض تماشا و قضاوت منتقدان و مخاطبان گذاشته مي‌شود. دوم رپرتوار تئاتر مستند «عمارت روبرو» كه به همت حميد پورآذري برپا شده و طي آن حدود 9 گروه جوان دستاوردهاي هنري خود را با تماشاگران به اشتراك مي‌گذراند. گرچه سن و سال پايين كارگردانان حاضر در رپرتوار موجب مي‌شود از نتيجه كار انتظار چنداني نداشته باشيم و همين كه فرصت عرض اندام و كسب تجربه در اختيار تعدادي كارگردان و بازيگر جوان گذاشته شده، اتفاق قابل توجهي است. ‌شايد كمترين انتظار از مجموعه‌هاي دولتي همين باشد كه در كنار برنامه‌ريزي براي حضور و اجراي گروه‌هاي حرفه‌اي يا با تجربه بيشتر، شرايط كسب تجربه گروه‌هاي جوان را نيز فراهم كنند.

اينكه قرار شود فقط سالن‌هاي غيردولتي به چالش كنار هم نشاندن گروه‌هاي جوان ورود كنند چندان امر منطقي به نظر نمي‌رسد به ‌ويژه كه نمونه‌هاي معتبر نشان مي‌دهد، دولت و شهرداري‌ها نبايد پاي خودشان را از ماجرا كنار بكشند. گرچه اداره كل هنرهاي نمايشي در زمينه صدور مجوز اجرا با هر دو مجموعه همراهي و تعامل داشته اما اين همه ماجرا نيست. اينجا با دو مجموعه فرهنگي مواجه هستيم كه قرار است به 16 نمايش امكان اجرا دهند و اين يعني صرف زمان، انرژي و چشم‌پوشي هر دو مجموعه‌ از كسب درآمد. قطعا پرداخت بخشي از اين تعهد بر گرده سالن‌ها قرار مي‌گيرد كه به نظر مي‌رسد بايد بپذيريم با ارايه خدمات و امكانات دين‌شان را ادا كرده‌اند و از حالا به بعد بايد چشم انتظار اداره كل هنرهاي نمايشي و جريان دولتي باشيم تا سهم خودش را ادا كند. به هر روي نمايش‌هاي «فرانكشتاين» به كارگرداني علي كرسي‌زر «به زبان خواب» كاري از سما موسوي، «ماريون» تجربه تازه حامد اصغرزاده، «به هواي پاك پريد» اميرحسين بريماني، «داستان خانواده» به كارگرداني صدرا صباحي، «N=A1+A2» محمدرضا علي‌اكبري و «لورم ايپسوم» كار امير اميري از اين هفته تا ابتداي آبان در سالن مستقل تهران روي صحنه مي‌روند. همچنين نمايش‌هاي مستند «ب كمپلكس» پريسا نوروزي، «روتوش» مرتضي سلطان‌محمدي، «همچنان» ساره ارجمند، «من» هدي زاهدي، «راهنماي ديدن ابرهاي كومولوس» مهسا شيداني، «بررسي طول موج سكوت پيش از دگرديسي» نازنين صنعت‌كار، «جاي بودن» ارغوان قسم‌نژاد، «عكس‌هايي كه ندارم» زهرا محسني و «نقطه خط» سميرا زائري مجموعه‌ اجراهاي «عمارت روبرو» را تشكيل مي‌دهند.