مهندسي جمعيتي به نام هر قوم و مذهب محكوم است
حزب اتحاد ملت ايران اسلامي در بيانيه‌اي به مسائل رخ داده در خاورميانه و حمله تركيه به كردهاي سوريه پرداخته است. به گزارش روابط عمومي اين حزب، در بخش‌هايي از اين بيانيه آمده است: «به تجربه‌هاي دردبار بسيار در دهه‌هاي اخير آموخته‌ايم كه توسل به منطق جنگ پيشگيرانه در فراسوي مرزهاي ملي، نتيجه‌اي جز رشد برق‌آساي تروريسم و برجاي‌ماندن جنگ داخلي نخواهد داشت.» در بخش ديگري از اين بيانيه آمده است: «منطقه ما اما نه به «جنگ پيشگيرانه» كه به «صلح پيشگيرانه» نياز دارد. ما حساسيت‌هاي تركيه درباره ساختار سياسي- نظامي مستظهر به حمايت تسليحاتي و مستشاري پنتاگون در شرق فرات را درك مي‌كنيم، اما اين مساله نمي‌تواند بهانه لشكركشي به كشوري باشد كه حق اعمال حاكميت سرزميني و تماميت ارضي آن توسط سازمان ملل به رسميت شناخته شده است. ما لشكركشي تركيه به سوريه را لطمه‌اي جدي به فرآيند مذاكرات سه‌جانبه «آستانه» مي‌دانيم.» حزب اتحاد ملت در اين بيانيه آورده است: «ديگر بس است. منطقه ما پس از لشكركشي امريكا به عراق و افغانستان، پس از القاعده و تولد داعش در بستر مداخلات بيروني، پس از آوارگي تقريبا نيمي از مردم سوريه، پس از بمباران كودكان يمن توسط سعودي‌ها، و پس از آن همه كشتار و تخريب زيست‌محيطي، ديگر طاقت يك جنگ ديگر را ندارد. تركيه بايد جنگ را متوقف كند و به مرزهاي ملي خود عقب‌نشيني كند. اين منطقه بايد روزي به ثبات و اطمينان خاطر از عدم اراده تجاوز به دولت-ملت‌هاي همسايه و دخالت در امور يكديگر برسد و اين اطمينان را به صورت درون‌زا و با گفت‌وگوهاي منطقه‌اي به سامان برساند.» در بخش ديگري از اين بيانيه نيز آمده است: «سوريه متعلق به همه سوري‌هاي داخل و همه آوارگان آن است. اسكان مجدد آوارگان نمي‌تواند به‌طور آمرانه و يكجانبه انجام پذيرد. در همين چارچوب، دولت مركزي سوريه موظف است شرايط بازگشت امن همه آوارگان سوريه به خانه و كاشانه خود را فراهم كند و نگاه امنيتي به جمعيت آواره را پايان دهد. متاسفانه، دولت مركزي سوريه با بازگشت آواره‌ها مشكل دارد. چه، مطابق منطق تنگ‌نظرانه ناسيوناليسم بعثي، آوارگان كه يك‌بار جلاي وطن كرده‌اند ديگر نمي‌توانند شهروند درجه يك سوريه باشند.» حزب اتحاد ملت در پايان آورده است: «حزب اتحاد ملت ايران اسلامي، بر مبناي باور «ايران براي همه ايرانيان» اعتقاد دارد كه سوريه متعلق به همه اقوام عرب و كرد و آسوري و ارمني و تركمان و سني و شيعه و علوي و ديگر شهروندان سوريه است و مهندسي جمعيتي و خالص‌گرداني مناطقي كه عرصه همزيستي اقوام گوناگون بوده و هيچ‌گاه در طول تاريخ تك‌هويتي و تك قومي نبوده به نام هرقوم و مذهب محكوم است. از اين‌رو، عربي‌سازي يا كردي‌سازي و ناب‌گرداني مذهبي مناطقي كه به گواهي تاريخ مكان همزيستي اقوام و هويت‌هاي گوناگون بوده، همواره نطفه‌هاي جنگ را در خود نگاه مي‌دارد و نمي‌تواند به صلح پايدار راه ببرد. آنچه كه كه منطقه و مردم آن بيش از هر زمان نيازمند آن هستند.»