پيكر استاد ابراهيم معمارزاده طهراني، امروز تشييع مي‌شود
يك مرد و اسب‌هايش
رسول آباديان
پيكر استاد ابراهيم معمارزاده كه روز دوم آذرماه بر اثر ايست قلبي درگذشت، امروز از مقابل خانه هنرمندان تشييع مي‌شود. زنده‌ياد معمارزاده فارغ‌التحصيل رشته نقاشي از دانشكده هنرهاي زيباي دانشگاه تهران و فوق‌ليسانس مجسمه‌سازي از دانشگاه بروكسل بلژيك بود. او داراي نشان درجه يك هنري از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي بود و سابقه تدريس در دانشكده هنرهاي زيبا، دانشگاه الزهرا، دانشگاه سوره تهران، دانشگاه آزاد اسلامي واحدهاي تبريز، نيشابور و اصفهان را در سوابق خود داشت و نمايشگاه‌هاي متعددي در ايران و اروپا برگزار كرد. ويژگي هنر معمارزاده وجه فيگوراتيو آثاري است كه در قالب مجسمه عرضه كرده است. اين هنرمند مجموعه‌اي از مجسمه اسب دارد كه به لحاظ تكنيك‌هاي مورد استفاده كاملا منحصر به فرد و خاص ذهنيت او هستند. موردي كه در كارهاي هنري استاد به چشم مي‌خورد اوج وجه خيال‌انگيزي و آفرينش سبكي مخصوص به خود است. گرچه متاسفانه آثار بسياري از مجسمه‌ها و نقاشي‌هاي ايشان به دليل بي‌توجهي يا از بين رفته‌اند يا گم‌شده‌اند اما آنچه باقي مانده، نشان‌دهنده روحي سرشار است كه مدام در حال جست‌وجوگري بوده و افق‌هاي تازه‌اي را كشف كرده است. ديدن مجموعه مجسمه‌هاي اسب كه به يادگار مانده، بيننده را با هنرمندي روبرو مي‌كند كه با نگاهي سوررئاليستيك، در پي پيوند اين هنر با حركت هنري در كشورهاي پيشرفته در اين زمينه است. معمارزاده به دليل تحصيلاتش در يكي از هنرخيزترين كشورهاي جهان، شناخت بسيار خوبي از رشد هنرهاي تجسمي داشت و همواره بر آن بود كه در كنار خلق آثاري بديع در اين زمينه، تجربيات و مشاهدات خود را به شاگردانش نيز تزريق كند. شاگردان استاد معمولا از او به عنوان چهره‌اي ياد مي‌كنند كه با دستي گشاده، هر آنچه براساس تحصيل و كارهاي تجربي فرا گرفته بوده را بدون هيچ مضايقه در اختيار ديگران قرار مي‌داده. شيوه زندگي و نوع نگاه استاد به جهان نشان مي‌دهد كه ما هنرمندي خودساخته و مبتكر را از دست داده‌ايم. هنرمندي كه در سال‌هاي اواخر عمر تقريبا در تنهايي به سر برد. گفتني است كه آخرين نمايشگاه استاد در ارديبهشت‌ماه سال جاري در گالري ميرميران خانه هنرمندان در قالب برنامه روشناي بزرگان برگزار شد و از آنجا كه اغلب آثار اين هنرمند به فروش رفته است، در اين نمايشگاه تنها شش اسب بزرگ و سه مجسمه فيگوراتيو از آثار دانشجويي او به همراه پنج نقاشي به نمايش گذاشته شد؛ نمايشگاهي كه با استقبال هنردوستان در رشته‌هاي مختلف روبرو شد. همان‌گونه كه گفته شد، استاد معمارزاده با شناخت كاملي كه از هنر خود داشت، سعي در آزمايش سويه‌هاي ديگري از رسيدن به افق‌هاي تازه داشت و بدون تعارف بايد گفت كه در اين زمينه بسيار خوب درخشيد. اميد است همين آثار اندكي كه از ايشان باقي مانده ديگر با بي‌مهري و بي‌توجهي مواجه نشوند تا آيندگان ما را به خاطر عدم حراست از دستاوردهاي يك هنرمند بزرگ مواخذه نكنند.