سرت را بالا بگير!
خودكشي، بزرگ‌ترين قاتل مردان زير 45 سال در جهان است. هر سال حدود 800 هزار تا يك ميليون خودكشي موفق رخ مي‌دهد كه مردان سه تا چهار برابر از زنان در اين زمينه جلوتر هستند. خودكشي دلايل بسيار زياد و متنوعي دارد و انگيزه‌ها از انجام اين كار، فرد به فرد متفاوت است؛ اما به‌طور معمول افرادي كه خودكشي مي‌كنند داراي سلامت روان نيستند. اختلالات رواني عامل 27 تا 90 درصد خودكشي‌ها شمرده مي‌شود.
خودكشي اغلب يك واكنش سريع به شرايطي است كه فرد در آن گرفتار شده و به دنبال راه‌حلي مي‌گردد تا به هر شكل ممكن در آن شرايط نباشد و پا در مسيري ناشناخته مي‌گذارد. موضوع سلامت رواني، يكي از بحث‌هاي اصلي و معضلات اجتماعي بزرگ جوامع مدرن است. ديدارهاي دور سوم جام اتحاديه فوتبال انگليس، قديمي‌ترين تورنمنت تاريخ فوتبال كه به صورت منظم برگزار مي‌شود، با يك دقيقه تاخير آغاز مي‌شوند. در دو روز گذشته شاهد برگزاري بازي‌هاي دور سوم جام اتحاديه در ساعاتي مثل 17:01 و 19:31 بوديم كه يك دقيقه از زمان معمول برگزاري بازي‌ها ديرتر است. اما چرا اين اتفاق رخ داده؟ دليل اين تغيير ساعت و تاخير يك دقيقه‌اي در برگزاري بازي‌ها، همكاري اتحاديه فوتبال انگليس با كمپين «سرها بالا» است.
كمپيني كه به هواداران مي‌گويد يك دقيقه سرهاي‌شان را بالا بگيرند و به سلامت روان خودشان فكر كنند. در حالي كه مشكلات بهداشت روان يكي از بزرگ‌ترين موضوعات روز دنياست، انگليسي‌ها هر از گاهي اين كار را انجام مي‌دهند تا هشداري براي مردم باشد. در بيانيه اين كمپين آمده: «حالا وقت آن رسيده كه وضعيت تغيير كند. همه ما مي‌توانيم اقدامات ساده‌اي را براي مراقبت از سلامت روان خودمان انجام دهيم و اين فقط يك دقيقه طول مي‌كشد. براي شروع كار، چه براي رفاه حال خودتان باشد يا حمايت از يك دوست يا عضو خانواده. اين دليلي براي كمپين سرها بالا و تاخير يك دقيقه‌اي بازي‌هاي دور سوم جام حذفي است.»
اولين باري كه نام اين كمپين شنيده شد، زمان بازديد شاهزاده ويليام، دوك كمبريج از باشگاه فوتبال هندون بود. باشگاه فوتبال هندون كه در بخش برتر ليگ فوتبال جنوب، يعني هفتمين رده فوتبال انگلستان بازي مي‌كند با «خدمات مداخله زودهنگام برنت» همكاري كرده تا افرادي كه به مشكلات رواني دچار هستند، بتوانند به امكانات آموزشي اين باشگاه دسترسي داشته باشند. گروهي از جوانان، تيم سلامت رواني باشگاه فوتبال هندون را تشكيل داده‌اند و هم‌اكنون در جلسات هفتگي آموزش ويژه در اين باشگاه شركت مي‌كنند. جرمين ۲۴ ساله، يكي از بيماران بستري شده در يك بيمارستان محلي گفت كه از زمان شركت كردن در آن برنامه، «تغيير بزرگي» در وضعيت زندگي او ايجاد شده است.
او گفت: «از نظر جسمي، رواني و عاطفي بسيار بهتر شده‌ام. اين برنامه باعث شده تا ثبات بيشتري داشته باشم و جرات بيشتري به من داده تا در كاري كه مي‌خواهم انجام بدهم، موفق بشوم. آشنايي و اختلاط با افرادي كه همان وضعيت من را دارند، بسيار خوب است. اينكه از ديگران بياموزيم و به هم كمك كنيم، بسيار خوب است.»