كتابخانه
تاريخ و تحولات ساختاري پايتخت
در ميان شاخه‌هاي گوناگون هنر، معماري و شهرسازي بيش از ديگر هنرها از فرهنگ و تمدن ملت‌ها متاثر شده است و نشان از خلقيات و عادات زندگي مادي و معنوي اقوام و ملل دارد. بارزترين پديده هنر معماري، شهرسازي است. شهرها هر چند به ضرورت زمان و مكان و اقليم، داراي شيوه‌هاي ساختاري گوناگون هستند، در همان حال گوياي ويژگي‌هاي فرهنگي خود نيز هستند. اطلاعات و تصاوير گرد آمده در اين كتاب، بخشي از كم و كيف مادي و معنوي زندگي مردم و شهر تهران را در قرن سيزدهم هجري قمري معرفي مي‌كند. نگارنده در كتاب نگاهي گذرا به تاريخ تهران و تحولات ساختاري اين شهر دارد. نقشه‌هاي قديم، تهران را شهري محصور در خندق و برج و بارو نشان مي‌دهد؛ شهري با كوچه‌هاي باريك و خانه‌هاي كوچك و بزرگ كه هسته مركزي آن را مسجد جامع و بازار تشكيل داده است. در بخشي از كتاب نيز شماري از زيارتگاه‌ها و اماكن مقدس تهران معرفي شده است. مطالب كتاب به دو زبان فارسي و انگليسي نگارش يافته است. از جمله تصاوير مندرج در كتاب مي‌توان به نقشه‌هاي تهران، دروازه‌ها، ايوان تخت مرمر و خلوت كريم‌خاني، باغ گلستان، عمارت بادگير، مسجد سلطاني، دارالفنون، باغ فردوس و ميدان مشق اشاره كرد.
مكان ها و رويدادهاي تهران معاصر
كتاب از الهيه تا دروازه غار اثري است از داريوش شهبازي، به چاپ انتشارات ماهريس. كتاب حاضر به مطالعه و بررسي مطالب متنوع مربوط به تاريخ تهران از جمله اماكن، اشخاص، اتفاقات و ساير موضوعات مي‌پردازد و محله دروازه غار امروز را مورد بحث قرار مي‌دهد. از جمله آثار ديگر شهبازي مي‌توان به «برگ‌هايي از تاريخ تهران» و «پرسه در دارالخلافه» اشاره كرد كه موضوعي مشابه با اثر پيش رو دارند.
در بخشي از اين كتاب مي‌خوانيد:
«با طلوع مشروطيت در ايران به سال 1324 قمري، جوش و خروش عجيبي در زمينه ادبيات و فرهنگ به وجود آمد و تئاتر مانند هر شعبه ديگري از شعب ادبي و ذوقي، از اين تحول عظيم بهره‌مند شد. جماعات هنرپيشگان و تئاترهاي متعددي در اين دوره پديد آمد. اولين اينها، تئاتر فرهنگ بود كه در عمارت مسعوديه نمايش مي‌داد. يعني بنايي بود كه به اسم مسعود ميرزا ظل‌السلطان معروف بود (در ميدان بهارستان) و بعدها شد وزارت فرهنگ. بعضي اعضاي تئاتر فرهنگ در رشته‌هاي ديگري شهرت پيدا كردند. اولين دسته نمايشي كه پس از مشروطيت در تهران پديد آمد «شركت علميه فرهنگ» بود. اين شركت در سال 1327 قمري گروهي از فارغ‌التحصيلان مدرسه سياسي انجمني تاسيس كردند. اعضاي اصلي آن را كساني مثل محمدعلي فروغي، سليمان ميرزا اسكندري، عبدالله مستوفي، فهيم‌الملك و سيد علي نصر تشكيل مي‌دادند اما چهره اصلي نمايشي اين گروه محمودخان منشي باشي (محمود بهرامي) بود كه بعدا كساني مثل سيدعلي نصر به آن پيوستند.»
كندو كاو در زندگي معمار
لودويگ ميس فن در روهه معمار آلماني- امريكايي و سومين مدير باوهاوس از ۱۹۳۰ تا ۱۹۳۳ بود. همكاران و دانشجويان و ديگران معمولا او را با نام خانوادگي او يعني ميس مورد خطاب قرار مي‌دادند. لودويگ ميس ون در روهه، در كنار والتر گروپيوس و لو كوربوزيه به عنوان استادان پيشرو در معماري مدرن شناخته مي‌شوند. كتاب «در جست‌وجوي ميس» نوشته ريكاردو دازا جست‌وجويي در زندگي اين معمار برجسته دارد. ريكاردو دازا در اين كتاب، با كندوكاو در جزييات عكسِ معروفي كه بيل انگدال در سال 1965 از ميس فن در روهه گرفته است، مدام پرسش‌هاي تازه‌اي طرح مي‌كند و با جست‌وجو در اسناد، منابع تصويري و زندگي‌نامه معمار پاسخ‌هاي روشنگر و دقيقي به اين پرسش‌ها مي‌دهد؛ جست‌وجويي موشكافانه، با روايتي جذاب كه راه را براي كشف لايه‌هاي پنهان شخصيت و آثار ميس فن در روهه باز مي‌كند. در صفحه اول كتاب در بخش‌هايي نوشته: «به احتمال زياد اين عكس يا عكسي شبيه به اين را قبلا هم ديده‌ايد. ميس فن در روهه روي كفپوشِ سنگي يكي از ساختمان‌هاي امريكايي‌اش ايستاده، به سيگار برگ پك مي‌زند، دستش توي جيبِ شلوارش است و به نقطه‌اي در دوردست خيره شده.