آوا و نواي ساكت

شايد مهم‌ترين و بنيادي‌ترين چيزي كه در مورد كيوان ساكت بايد گفت، آشنايي زودهنگام او با هنر است. اين آهنگساز، نوازنده و مدرس موسيقي از همان سال‌هاي كودكي به فراگيري دو هنر تشويق شد؛ يكي نقاشي و ديگري موسيقي و بالطبع تاثيرات توامان هر يك بر ديگري در كار هنري او مشهود است. 
ساكت در سال 1340 در مشهد متولد شد و چنانكه خود نيز مي‌گويد، كودك بود كه با رهنمودهاي مشوقانه پدر و مادر، به موسيقي و نقاشي گرايش پيدا كرد. در نقاشي و طراحي محضر كساني چون استاد صادق‌پور، استاد پيراسته، استاد دولو و ... را تجربه و نزدشان تلمذ كرد. 
آغاز كار آموزش موسيقي او در مقام هنرجو اما نزد منوچهر زمانيان آغاز شد؛ كسي كه توامان هم سمت استادي او را داشت و هم دايي‌اش بود. مي‌گويد نخستين درس‌هاي موسيقي را هم از ‌او فرا گرفته است. در راديو و تلويزيون وقت و آنچه به نام كارگاه موسيقي كودكان و نوجوانان در آنجا برپا و فعال بود. بعد از زمانيان، او كار فراگيري موسيقي را با حميد متبسم ادامه داد. كسي كه بعدها روابطي نزديك‌تر بين ساكت و او برقرار شد و از اين منظر نقش مهمي در كار هنري او دارد.
ساكت اواخر دهه 60 به گروه عارف دعوت شد. گروهي كه حدود يك و نيم دهه قبل از آن توسط هنرمند و موسيقيدان نامدار، پرويز مشكاتيان تشكيل شده بود و پيوستن ساكت به گروه عارف هم به دعوت او بود.
ساكت در نيمه دهه 70 گروه وزيري را تشكيل داد و در قالب آن كارهاي متعددي اجرا كرد.
ساكت تاكنون كنسرت‌هاي متعددي در ايران و ديگر كشورها اجرا كرده است. او اركستر بزرگي هم تاسيس كرده كه ده‌ها عضو اعم از نوازنده و خواننده دارد. اركستري كه اجراهاي بسياري در جاي‌جاي ايران داشته است.  علاوه بر اجراهايي كه ساكت داشته، او آلبوم‌هاي مختلفي هم منتشر كرده است كه از آن ميان مي‌توان به «جامه‌دران، شرق اندوه، شبي با خورشيد، يادگار خون سرو و...» اشاره كرد. جداي از اينها، ساكت تاليفاتي هم در زمينه موسيقي دارد كه « بياييد تار و سه‌تار بنوازيم، ده تمرين ده اتود، با موج تا كرانه، چرخ نيلوفري و ... » از آن جمله‌ هستند.