خاطرات گاهانه كرونايي
سيد محمدعلي ابطحي
1- اين هفته كرونا درگير مدرسه بود. بروند؟ نروند؟ بعضي‌ها مي‌گويند بچه‌ها پوسيدند. بعضي‌ها مي‌گويند سواد براي آدم سالم است. بچه طوريش بشود، چه فايده كه با سواد باشد. اصلا سلامت جسمي مهم‌تر است يا سلامت رواني؟
2- در اوايل انقلاب راهپيمايي زياد مي‌شد. به هر مناسبتي. كارتر رييس‌جمهور امريكا بود و سادات رييس‌جمهور مصر كه تازه با اسراييل رابطه برقرار كرده بود و بگين هم نخست‌وزير اسراييل.
يكي از شعارهاي همه تظاهرات اين بود كه مرگ بر سه مفسدين، كارتر و سادات و بگين. يك‌بار در مشهد شنيدم كه خانم مسن خروشنده‌اي داد مي‌زد كه «مرگ بر سه مفسدين، كارتر، ساداتو بيگير». با لهجه مشهدي «بيگير». شير تو شير اساسي. حالا توي اخبار و اطلاع‌رساني براي شروع مدارس همان شير تو شيري ديده مي‌شد. سرگيجه مسوولان در حد بنز. انگاري همين ديروز كرونا آمده. واقعا اين مسوولان لايق اين مردمند؟
3- بازم بگم براي كروناي مدرسه‌اي. توي ايام جنگ، يك دوره‌اي موشك‌باران شهرها را داشتيم. روز اول مهر بايد رييس‌جمهور مي‌رفت زنگ مدرسه بزند. از لحاظ امنيتي خيلي بحث بود كه چون وقت معيني است، رييس‌جمهور شركت نكند. ممكن است از داخل گرا بدهند و دشمن موشك بزند. همين بحث در مورد نماز جمعه هم بود. يك‌بار در نماز جمعه به امامت آيت‌الله خامنه‌اي، رييس‌جمهور، در دانشگاه تهران وسط خطبه‌ها وضعيت قرمز شد. ايشان ادامه داد. يكهو انفجار سنگيني اتفاق افتاد. من آن روز نماز جمعه بودم.
در صف‌هاي اوليه ديدم تكه‌هاي گوشت نمازگزاران فرو مي‌ريخت. اما آيت‌الله خامنه‌اي خطبه را ادامه داد و در همه آن دوره‌ها هم نماز جمعه برگزار مي‌شد و هم زنگ مدرسه‌ها در اول مهر توسط رييس‌جمهورها زده مي‌شد. همه نمادين و سمبليك بود. نوعي همبستگي با مردم.
امسال رييس‌جمهور براي دانش‌آموزاني كه حضوري رفته بودند، مجازي به مناسبت آغاز سال تحصيلي پيام داد. ياد آن سال‌ها افتادم. باورم نمي‌شد. ولي اتفاق افتاد.
4- در اسلام يكسري مسائل هستند كه به آنها مطهرات مي‌گويند. مثل آب، آفتاب، خاك و بقيه موارد. يعني اگر بدن نجس باشد، با اين مطهرات پاك مي‌شود. دوست بامزه‌اي داشتيم مي‌گفت يكي از مطهرات قدرت است. يك كسي تا قدرت ندارد انواع نجاست‌ها برايش شمرده مي‌شود. وقتي به قدرت مي‌رسد، همه از فضايلش حرف مي‌زنند.
اينترنت كمك كرده كه قدرت از فهرست مطهرات تا حدودي خارج شود. مجلس در اين ايام كرونايي باز دنبال محدود كردن فضاي اينترنتي است تا قدرت همچنان از مطهرات بماند.
تا كرونانويسي ديگر.