«ديونامه» پرويز براتي منتشر شد
«ديونامه؛ بازشناسي چهره موجودات خيالي در روايت‌هاي ايراني» كتاب تازه پرويز براتي منتشر شد. براتي درباره اين كتاب گفته است كه «كتاب در پنج بخش (پرده) نگاهي تفصيلي به ادبيات شگفت ايراني و نگاهي اجمالي‌تر به ادبيات شگرف در غرب دارد.» به گفته او «پرده نخست كتاب با عنوان «قصه‌گوي برزگر و قصه‌گوي دريانورد» يادآور مقاله معروف والتر بنيامين با عنوان «قصه‌گو؛ تاملاتي در آثار نيكلاي لسكوف» است. بنيامين در اين مقاله، قصه‌ها را به دو دسته بزرگ قصه‌گوي «برزگر» (شخصيت يك جانشين) و قصه‌گوي «دريانورد تاجر» (شخصيت جهانگرد) تقسيم كرده است. به تبعيت از بنيامين من در اين كتاب ادبيات شگفت را گونه‌اي از روايت دريانورد دانسته‌ام؛ چراكه مالامال از روايت‌هاي پرحادثه و پرماجرا و پركشش است؛ مثل دريايي كه با تلاطم و خطر و حادثه سرشته شده است. در عين حال به نقش بندر تاريخي سيراف در شكل‌گيري روايت‌هاي دريانوردي در قرون اوليه اسلامي نيز پرداخته‌ام.» براتي همچنين يكي از مقاصد اين كتاب را تدقيق نسبت شگفتي با متون ايراني و معرفي نمونه‌هايي از متون شگفت ايراني تا پايان دوره قاجاريه در ايران مي‌داند: «از جمله لغزش‌هاي رايج، يكي شمردن حساب ادبيات فانتزي يا فانتاستيك مدرن با روايت‌هاي اعجاب‌انگيز كلاسيك فارسي است اما در كتاب حاضر، ادبيات كلاسيك متقدم فارسي با مايه‌هاي شگفت‌انگيز اجاملا «ادبيات شگفت فارسي» نامگذاري شده است. معمولا متون به جاي مانده از اين نوع ادبي را به ژانر «قصه‌هاي پريان» مرتبط مي‌دانند و در واقع قصه‌هاي پريان را يكي از اقسام شگفت مي‌دانند كه رويدادهاي فراطبيعي در آن به هيچ‌وجه غافلگيركننده نيست و آنچه آنها را متمايز مي‌كند، نوع نوشتار است. با اين حال برخي بين اين دو نوع ادبيات مرزبندي قائلند؛ از آن جمله تزوتان تووروف كه روايتي چون هزار و يك شب را «قصه شگفت» مي‌داند و نه قصه پريان.»«ديونامه» در ۲۹۰ صفحه در شمارگان ۵۰۰ نسخه و با قيمت ۵۷ هزار تومان از سوي نشر چشمه در دسترس علاقه‌مندان قرار گرفته است.