گلنوش خالقي با ما مي‌ماند
شاهين فرهت
گلنوش خالقي هنرمند بزرگي بود، او را مي‌شناختم و با كارهايش آشنا بودم. او انساني فرهيخته‌اي در موزيك بود، تحصيلاتش را در همين رشته ادامه داد و نزد استادان بزرگي درس آموخت و البته با بسياري از آنها كار كرد. گلنوش خالقي هارموني مي‌دانست و براي سال‌ها رهبري كُر انجام داد و در تربيت افراد براي آواز جمعي از اساتيد بي‌نظير بود. او را زماني كه دانشجو بودم، ملاقات كردم و سال‌ها قبل هم يك اثر كرال به من سفارش داد كه روي شعر مولانا به اسم «باغ ملكوت» ساختم. البته اين شعري است كه گويا به مولانا منسوب است و گلنوش خالقي آن را با كُر اجرا كرد. از ارزنده‌ترين كارهايي كه او دو دهه پيش انجام داد، جمع‌آوري آثار روح‌الله خالقي پدرش بود. گلنوش خالقي اين آثار را جمع و كلاسه كرد. او حتي برخي كارهاي پدر را هارمونيزه و كتابي هم منتشر كرد كه مقدمه آن را هرمز فرهت نوشته است. او در سفرش به ايران كارهاي روح‌الله خالقي را مجددا ضبط كرد، مثلا فرض كنيد قطعه «مي ناب» كه در گل‌هاي رنگارنگ 267 بنان اجرا كرده و از بهترين كارهاي اين خواننده است را گلنوش خالقي بار ديگر با اركستر ضبط و به شكل كاست منتشر كرد. از مرگ گلنوش خالقي بسيار متاثر شدم؛ او يادگار روح‌الله خالقي از چهره‌هاي ماندگار و ماندني موسيقي ايران است. خداوند او را رحمت كند، نام گلنوش خالقي و كارهاي او مانند پدرش جاودان و در فكر و قلب موزيسين‌هاي ايران مي‌ماند.