بدآموزي چلسي با قهرماني در اروپا

يكشنبه شب در شهر بندري پورتو دو تيم چلسي و منچسترسيتي در فينال ليگ قهرمانان اروپا به مصاف هم رفتند؛ دو تيم انگليسي كه هريك با انگيزه‌هاي متفاوتي وارد زمين چمن دراگو شدند. منچسترسيتي براي فتح نخستين جام و جامه عمل پوشاندن به آرزوي‌هاي شيخ منصور و چلسي براي چشيدن دوباره طعم جذاب ايستادن بر فراز قاره سبز. 
اين فصل فوتبال اروپا فرازونشيب زيادي را پشت سر گذاشته بود. ادامه‌دار شدن شيوع كرونا و خالي ماندن استاديوم‌ها، مشكلات مالي و كسري بودجه و در نهايت اعلام وجود رقابتي به نام سوپرليگ اروپا كه براي يك هفته بحران را به مستطيل‌هاي سبز كشاند و مي‌خواست موجوديت ليگ قهرمانان را زير سوال ببرد. بازي دو تيم منچسترسيتي و چلسي در فينال سي‌ال ۲۰۲۱ قرار بود خاتمه‌ جذابي براي همه اين اتفاق‌ها باشد تا بعد از آن بازيكنان بروند سروقت تيم‌هاي ملي يا تعطيلات. 
از ديد برخي از تماشاگران ميلياردي فينال ليگ قهرمانان، اين اتفاق رخ داد و از ديد برخي ديگر نه. يعني برخي انتظار بازي جذاب‌تر و هيجان‌انگيزتري از دو تيم داشتند و برخي ديگر از تقابل انديشه‌هاي توخل و گوارديولا و نبردهاي دو به دوي ستاره‌هاي دنياي فوتبال در زمين بازي لذت بردند. بدون قضاوت در مورد اينكه حق با كدام گروه است مي‌توان گفت فينال ۲۰۲۱ اروپا صحنه نمايش ذهنيت نبوغ‌آميز مربي آلماني و درخشش دو ستاره مركزي چلسي بود. 
همانطوركه مي‌شد حدس زد گوارديولا بعد از ده سال ناكامي در رسيدن به فينال ليگ قهرمانان اروپا براي بازي يكشنبه شب زيادي درگير پيچيدگي‌هاي تاكتيكي شد و ذهن وسواس‌گونه‌اش دست به تغييراتي زد كه هواداران تيم را در نگاه اول شوكه كرد. پپ تيمش را بدون مهاجم هدف، با يك هافبك مركزي و سه دفاع به زمين فرستاد و در سمت مقابل توماس توخل با متمركز كردن كانته و جورجينيو و كاي هاورتز در آن منطقه عملا نبض بازي را در اختيار گرفت. بدون شك اگر قبل بازي از توخل مي‌خواستند يك آرزو براي فينال بكند مي‌گفت اميدوارم منچسرسيتي با يك هافبك مركزي بازي كند! 
اشتباه تاكتيكي پپ و هوش بالاي توخل در گرماگرم رفت‌وبرگشت‌ها و جلو و عقب كشيدن‌هاي دو تيم، صداي تماشاچيان كه با فاصله اجتماعي از هم نشسته بودند و به فينال رنگ متفاوتي دادند، آبي پررنگ زمين را صاحب چند موقعيت خوب در نيمه نخست كرد كه تيمو ورنر يكي پس از ديگري آنها را از دست داد تا كار توخل به گيس‌كشي و خنج‌كشيدن روي صورت برسد. با اين حال هرچه آلماني نوك حمله تيم فرصت هدر مي‌داد، آلماني ميانه زمين با صلابت حملات حريف را خنثي  و حملات تيمش را طرح‌ريزي مي‌كرد. در نهايت هم خود هاورتز بود كه در يك نفوذ عالي روي پاس توي عمق ميسون مونت تك به تك شد و گل نخست بازي را به ثمر رساند. 
چلسي تنها يك نيمه تا قهرماني اروپا فاصله داشت و با اين شرايط به رختكن رفت. در نيمه دوم شيرهاي لندن با يك ماموريت به زمين بازي برگشتند؛ حفظ نتيجه. در سمت مقابل گوارديولا تحت فشار هزاران فكر قرار داشت. اينكه چه كار بايد بكند و چطور مي‌تواند خط دفاعي چلسي را بشكند؟ چطور هافبك‌هايش را از شر كانته خلاص كند؟ هافبك به زمين بفرستد يا مهاجم؟ اگر فينال از دست رفت چه؟ گوارديولا خواست همه مشكلات را حل كند. او در نيمه دوم هم هافبك به زمين فرستاد هم دو مهاجم. هم با تغيير چيدمان بازيكنان تلاش كرد هافبك‌هاي چلسي را كنار بزند. او حتي بر خلاف فلسفه هميشگي‌اش در فاصله چند دقيقه مانده به پايان بازي از بازيكنانش خواست بزنند زير توپ. اما هيچ‌كدام كمكي نكرد. حتي هفت دقيقه وقت اضافه كه متئو لاهوز براي بازي در نظر گرفت هم براي سيتيزن‌ها كافي نبود و با سوت پايان بازي شيرهاي لندن به زمين بازي ريختند و هر سيتيزني هرجا كه بود افتاد روي زمين. 
چلسي با اين برد براي دومين‌بار قهرمان اروپا شد. اولين‌بار آنها در سال ۲۰۱۲ با هدايت دي‌متئو كه در ميانه راه جانشين ويلاش بواش شده بود قهرماني را جشن گرفتند و امسال هم با توماس توخلي كه در ميانه فصل به جاي لمپارد منصوب شده بود به اين عنوان دست پيدا كردند. حالا ممكن است بعضي‌ها فكر كنند چلسي براي قهرماني در اروپا كافي است سرمربي‌اش را وسط فصل عوض كند يا رومن آبراموويچ به نوعي براي ساير مديران فوتبال اروپا بدآموزي دارد. البته كه فعلا اين ميلياردر روس قصد دارد يك پيشنهاد طولاني‌مدت همكاري به توخل ارايه بدهد. 
و توخل! بدون شك بزرگ‌ترين برنده فينال ليگ قهرمانان مربي آلماني است. او فصل پيش پاري‌سن‌ژرمن را به فينال سي‌ال رساند و با يك گل مغلوب بايرن شد. او كه هيچ‌وقت فوتباليست بزرگي نبود اما به مدد درك عميقش از فوتبال حالا توانسته نامش را در تاريخ اين رشته ورزشي ثبت كند. او نخستين مربي تاريخ است كه دو فصل پياپي با دو تيم مختلف به فينال ليگ قهرمانان مي‌رسد. 
و پپ! حتي با وجود بوسه‌اي كه بر مدال نقره مسابقات زد هنوز بزرگ‌ترين بازنده فينال به حساب مي‌آيد. او در تمام اين سال‌ها و با وجود هزينه‌هاي هنگفت بعد از قهرماني با بارسلونا در سال ۲۰۱۱ نتوانسته فاتح ليگ قهرمانان بشود. آيا او در منچستر مي‌ماند تا اين ماموريت را به سرانجام برساند؟ آيا باز هم مي‌تواند اعتماد مالكان باشگاه را براي خريدهاي گران‌قيمت جلب كند؟