در اندوه فقدانِ استادِ بي‌تكرار
زهره زرشناس
محمدرضا باطني، دانشي‌مردي فرهيخته كه بر گردنِ فرهنگِ ايران زمين و همه اهالي انديشه و قلم، حقي بس گران دارد، بيان از گفتن قاصر است و قلم از نوشتن باز مي‌ماند.
تنها شايد بتوان نوشت:
دريغا تهي از تو ايران زمين
براي روانِ استاد، شادي مينوي در گروتمان و براي خانواده و بازماندگان گرامي ايشان بردباري آرزومندم.