خاطرات سفر و حضر (2)

چند سال قبل به هندوستان رفتم. 5 روزي در بمبئي (يا مومباي) مهمان دانشگاه بودم. در يك هتل 
5 ستاره قديمي و زيبا. داستان ساخته شدن اين هتل برمي‌گردد به زماني كه انگليسي‌ها در هندوستان حضور داشتند. به مدت 150 سال آنجا بودند و هندوستان را چاپيدند تا گاندي بزرگ، هند را رهانيد. يك مهاراجه هندي ميل داشت وارد هتلي در بمبئي شود كه مانع شدند و گفتند كه غير از انگليسي‌ها كسي حق ورود ندارد. مهاراجه گفت هتلي خواهم ساخت و انگليسي‌ها را راه نخواهم داد. چنين كرد و هتل مهاراجه را ساخت. با بهترين كيفيت! كاغذ ديواري از فرانسه آمد و سنگ تزييني از ايتاليا. بنده 5 روزي در اين هتل بودم. بعد از همايش تصميم گرفتم گشتي در هند بزنم. چندي بعد، اين هتل توسط مشتي تروريست كه از پاكستان آمده بودند از بين رفت! در هر اتاق اين هتل كه با قالي‌هاي ايراني فرش شده بود و پارتيشن‌هاي زيباي هندي به آن زيبايي بخشيده بود، چند نارنجك منفجر كردند و مخروبه‌اي از آن همه زيبايي به جاي گذاشتند. هنر، مي‌آفريند و تعصب، تخريب مي‌كند.