بيكاري و مشكلات معيشتي از دلايل اقدام به خودكشي در ايلام است
يك روانشناس دلايلي از جمله بيكاري، عدم مراكز تفريحي و نشاط‌آور و همچنين اثرات جنگ تحميلي را از دلايل اقدام به خودكشي مردم استان ايلام عنوان كرد و گفت: در يك مقطع زماني آمار خودسوزي زنان ايلامي بسيار درحال افزايش يافت، چرا كه از طرفي با مشكلات زندگي زناشويي روبه‌رو بودند و از طرف ديگر به دليل بافت سنتي جامعه نمي‌توانستند اقدام به جدايي و طلاق كنند، به همين دليل خودسوزي مي‌كردند.
مهدي مومني در گفت‌وگو با ايلنا افزود: «محروميت، ناكامي‌ها، استرس و اضطراب‌هايي كه بزرگسالان و كودكان در شرايط جنگ تحميلي تجربه كردند، در روح و روان اين مردم تاثير گذاشته و هم‌اكنون دارد عوارض خود را نشان مي‌دهد و يك بخشي هم ممكن است به دليل فقدان نشاط اجتماعي و برخورداري مردم استان از مراكز تفريحي، رفاهي، ورزشي، گردشگري و مقوله‌هايي اينچنيني باشد. حتي براي پر شدن اوقات فراغت مردم استان سينمايي وجود ندارد و تنها سينماي ايلام كه8 -7 سال پيش به دليل عدم تعميرات و بازسازي به مخروبه تبديل شد و در مركز استان تنها در يك سالن كوچك با ظرفيت 180 الي 90 نفر، برخي فيلم‌ها اكران مي‌شود. مشكلات معيشتي مردم، فقدان برخورداري از مشاغل ثابت و ايمن از ديگر مشكلات استان است. در4-3 ماه گذشته ايلام يكي از استان‌ها با بالاترين نرخ تورم در كشور بود در حالي كه مردم استان از منابع اقتصادي بسيار پاييني برخوردارند. هيچ سرمايه‌گذاري به دليل مرزي بودن و فقدان زيرساخت‌هاي لازم حاضر نيست در استان سرمايه‌گذاري كند. يكي از بالاترين آمار تحصيلكرده‌هاي بيكار در كشور متعلق به استان ايلام است. در دوره مسووليتم در آموزش و پرورش ايلام صدها جوان تحصيلكرده در مقاطع ارشد و دكترا مراجعه مي‌كردند كه 10 ساعت تدريس در مدارس غيرانتفاعي به آنها بدهيم كه از خانه‌نشيني و افسردگي رها شوند و حتي حاضر بودند بدون حقوق و دستمزد كار كنند. بسياري از جوانان تحصيلكرده استان در مهدكودك‌ها و پيش دبستاني‌ها براي ماهي 600-500 هزار تومان كار مي‌كنند. حوزه سلامت و بهداشت روان‌مان هم مغفول مانده و هنوز جلسات روانشناسي و روان درماني پوشش بيمه ندارد. در 30 سال گذشته جزو 3 يا 4 استان اول كشور در اقدام به خودكشي بوديم و در مقطع‌هايي هم رتبه چهارم يا پنجم را داشته‌ايم، چراكه آسيب‌هاي اجتماعي به گونه‌اي با يكديگر در تعاملند. به‌طور مثال آمار طلاق كه بالا مي‌رود خودكشي كاهش پيدا مي‌كند اما هنوز آمار خودكشي در استان بالا است از طرفي هم آمار دقيقي را در اين باره نداريم. ما بايد با صراحت؛ صداقت و شفافيت درباره اقدام به خودكشي در استان ايلام صحبت كنيم و سرپوش گذاشتن بر اين آسيب اجتماعي هيچ مشكلي از متوليان و مسوولان و مردم جامعه را برطرف نمي‌كند. ده‌ها فرهنگي را مي‌شناسم كه در معرض اقدام به خودكشي‌اند. اما چه كسي مي‌خواهد اينها را درمان كند؟ كدام روانپزشك مي‌تواند از اينها مراقبت كند؟ چه كسي حاضر است هزينه درمان‌شان را پرداخت كند و پيگير مشكلات‌شان است؟ دانش‌آموزي كه افكار اقدام به خودكشي دارد، چه افرادي متولي درمان اين دانش‌آموزند؟ آن هم دانش‌آموزي كه خانواده‌اش حتي ريالي براي پرداخت هزينه‌هاي درمانش ندارند؟ به افراد بعد از غربالگري مي‌گوييم به روانپزشك مراجعه كنند كه هر جلسه حداقل 500 هزار تومان هزينه در بر خواهد داشت. كدام كارگر كه 10 روز بيكار است مي‌تواند چنين هزينه‌اي براي درمان خودش يا خانواده‌اش بپردازد؟ در استان ايلام قتل‌هايي ناموسي را بدون شك داريم و براي اين قتل‌ها نيز آمار مشخص در دسترس نيست. هرچند كه آمار قتل‌هاي ناموسي نسبت به 30 سال گذشته كاهش يافته ولي قابل انكار نيست و گاها از اين قتل‌ها را هنوز شاهديم. شايد در مركز استان ايلام اين قتل‌ها به دليل گستردگي شهرنشيني و جمعيت كمتر باشد ولي در شهرهاي كوچك و روستاها رخ مي‌دهد.»