پادشاهي اردشير
چنين است كردار گردان سپهر گهي درد پيش آردت گاه مهر
گهي بخت گردد چو اسپي شموس به نعم اندرون زفتي آردت و بوس
زماني يكي باره‌اي ساخته ز فرهختگي سر برافراخته
بدان اي پسر كاين سراي فريب ندارد ترا شادمان بي‌نهيب
نگهدار تن باش و آن خرد چو خواهي كه روزت به بد نگذرد
فردوسي