خاطرات سفر و حضر (205 )

همراه با دو پرنده‌شناس نامي انگليسي و همسران‌شان به طرف استان خراسان حركت كرديم منتها از طرف مازندران. در طول سفر هر پرنده‌اي كه حدود صد متري دو طرف جاده مشاهده مي‌شد يادداشت كرديم. بعد از طي طريق، معيار خوبي از تغييرات بافت پرندگان به دست مي‌آيد. تقريبا هر 15 تا 20 كيلومتر در حدي قابل تشخيص، نوع پرندگان تغيير مي‌كند. انواع پرندگان ظاهر مي‌شوند و جاي خود را به پرندگان ديگر مي‌دهند. اين روش مطالعه را «تنرانسكت‌» مي‌گوييم. مي‌توان اين روش را جلوي يك گاري، قطار، يا درشكه در حال حركت انجام داد و با به دست آوردن تعداد پرندگان از هر نوع، مي‌توان آن را به تمام منطقه تعميم داد . مي‌توان حساب كرد كه در يك نوار دويست متري از دو طرف جاده، مثلا تعداد «سارگپه» مشاهده شده در طول 10 كيلومتر، دقيقا 30 بال بوده، بنابراين در 20 ميليون مترمربع 30 پرنده مشاهده شده، با اين حساب مي‌توان حساب كرد كه در صد كيلومتر مربع، جمعيت سارگپه چقدر است. در حوالي ناهارخوران گرگان گروه ما متشكل از دو پرنده‌شناس نامي و بنده نيمچه پرنده‌شناس علاقمند مشغول مشاهده پرندگاني بوديم كه در ارتفاع پرواز مي‌كردند. هر كس حدسي مي‌زد ؛ ناگهان خانم‌ها فرياد زدند كه چيه بابا  به يك مشت كلاغ خيره شدين؟ راست مي‌گفتند، پرندگان كلاغ بودند ،كلاغ سياه.
گاه باشد كه كودكي نادان
به غ لط بر هدف زند تيري