مدير «تماشاخانه ايرانشهر» از سوي معاون زاكاني انتخاب شد
شهرداري تهران دوباره در جبهه مقابل هنرمندان؟
شورش تسليمي
كناره‌گيري مجيد رجبي‌معمار از مديرعاملي خانه هنرمندان ايران، به دنبال كارشكني بعضي انجمن‌هاي فعال اين مجموعه، انتخاب مديرعامل جديد را ظرف ماه‌هاي اخير با كشمكش و اما و اگرهاي متعدد مواجه كرد. فعل و انفعال‌هاي صورت گرفته به ويژه با توجه به تغيير و تحولات بدنه دولت تقريبا با همان دست‌فرماني پيش رفت كه در وزارت ارشاد مشاهده كرديم؛ خيلي كند و بدون استراتژي مشخص درخصوص حمايت از هنرمندان؛ اما خيلي روشن در برخوردهاي سلبي و صدور دستورهاي تنبيهي و توقيفي و ممنوع‌الكاري. نتيجه شد تعويق چهار ماهه انتخاب مديرعامل و برگزاري جلسه‌هاي متعدد با نمايندگان موردنظر شهرداري تهران و همچنين بررسي برنامه‌هاي گزينه‌هاي موردتوجه شوراي عالي خانه هنرمندان، يعني تنها نهاد محق براي انتخاب مديرعامل طبق مفاد اساسنامه. در ميان تمام گزينه‌ها اسامي حميد نيلي (گزينه مورد تاييد شهرداري تهران) و محمدمهدي عسگرپور (گزينه مدنظر شواري عالي خانه هنرمندان) بيش از ديگر اسامي شنيده شد. علاوه بر اين مثلا نام‌هايي چون مهدي افضلي، مديرعامل سابق موسسه توسعه هنرهاي معاصر، حميد شاه‌آبادي معاون امور هنري در دولت محمود احمدي‌نژاد، محمدرضا جعفري جلوه و ديگراني به گوش مي‌رسيد؛ ولي درنهايت درز يا انتشار خبر زودهنگام انتخاب مهدي عسگرپور به عنوان مديرعامل خانه هنرمندان در خبرگزاري دولت، خيز برداشت كه كفه ترازو را به سمت گزينه هنرمندان سنگين كند. با اين حال ظاهرا يك خطاي استراتژيك رخ داده بود. چون روابط عمومي خانه خبر منتشر شده را رسما تاييد نكرد و پس از آن سير برگزاري جلسه با گزينه‌ها -بخوانيد كشمكش شهرداري تهران و شوراي عالي- ادامه يافت. سرانجام روز پنجم تير ماه نام عسگرپور به صورت قطعي به عنوان مديرعامل خانه تاييد و منتشر شد. تصميمي كه نشان داد هنرمندان درخصوص گزينه مدنظر شهردار تهران به اجماع نرسيده‌اند و تصميم به انتخاب فردي گرفته‌اند شناخته شده‌تر و آزمون پس داده در حوزه مديريت فرهنگي. در همين حال روز گذشته خبر رسيد كه با حكم رييس سازمان فرهنگي هنري شهرداري تهران، حميد نيلي به عنوان مديريت «تماشاخانه ايرانشهر» (محل درآمدزايي مجموعه) منصوب شد؛ تصميمي برخلاف روال تمام سال‌هاي پس از تاسيس «تماشاخانه ايرانشهر» كه البته غيرقانوني هم نيست ولي برخلاف تمام ادوار، موضعي دارد كاملا برخلاف خواست شوراي عالي كه بايد آن را كنايه شهرداري تهران به تصميم شورا و ارسال پيامي تلقي كرد مبني بر اينكه «چون گزينه موردنظر ما انتخاب نشد، محل درآمدزايي شما را مي‌گيريم!» حتي گام‌هاي بعدي نيز دور از ذهن نيست. به اين ترتيب هر دو مدير خيلي سريع و زودهنگام وارد چالش جدي شده‌اند. گويي كه عسگرپور نشان داده مدير ميدان‌هاي سخت است و از چندي پيش پيام‌هاي تبريك مهمي دريافت كرده! ولي يك نكته را نمي‌توان از نظر دور داشت؛ اينكه دود سياسي‌كاري نهادهايي چون شهرداري به روال دهه‌هاي اخير در چشم هنرمندان فرو خواهد رفت و سياسيون و سياست‌بازان هيچ‌گاه از اين مجرا ضرر كه نكرده‌اند هيچ، سودهاي كلان مادي و معنوي نيز برده‌اند.
جدا از اينكه مثلا مديرعامل خانه هنرمندان ايران اين توانايي و امكان را دارد كه از مجلس رديف بودجه جداگانه درخواست كند -درست مثل موسسه فرهنگي «خانه تئاتر»- اما سنگ‌‌اندازان در اين مدت جان فرهنگ و هنر را بيش از پيش آزرده خواهند كرد. بنابراين با توجه به شرايط قابل پيش‌بيني به وجود آمده، اتفاق‌ها، اعتراض‌ها و تجمع‌هاي مشابه آنچه در برابر تعطيلي «خانه سينما» به دستور جواد شمقدري تجربه شد، دور از ذهن نيست. بايد ديد دولتمردان در سطح كلان آمادگي ورود به چنين مرحله‌اي را دارند يا خير؟