درباره برزيل مدل ۲۰۲۲
رقصنده با توپ
اشك‌هاي داويد لوئيز، بهت و حيرت فوتبال‌دوستان در سراسر دنيا و تصويري از هوادار برزيل در خلسه تك‌نفري خودش، يكي از تلخ‌ترين قاب‌هايي است كه در جام جهاني از برزيل به ثبت رسيده؛ تيمي كه هميشه سايه‌اش بر سر جام سنگيني مي‌كند و مدعي سنتي اين رقابت‌هاست.
در سال 2014، تيمي كه با هزاران اميد و آرزو، جام جهاني فوتبال را در كشور خودش ميزباني مي‌كرد، روياي قهرماني در سرزمين خود در مقابل چشم ميليون‌ها هوادار خودي را مي‌پروراند. اما نتيجه 7بر1 در برابر آلمان در نيمه‌نهايي، با تحقير زردپوشان همراه بود و روياي آنها را پرپر كرد تا آنها مقابل چشم هزاران هم‌وطن و ميليون‌ها بيننده در سراسر جهان، سرخورده از مسابقات حذف شوند. تا روزنامه‌ها تيتر بزنند: فوتبال مرد!
پس از آن برزيل در جام جهاني 2018 سعي كرد خودش را به جام برساند اما باز هم نتوانست. آنجا بلژيك بود كه سلسائو را حذف كرد و حالا به نظر مي‌رسد اين اتفاق پس از 20 سال، در حال تحقق در قطر است.
تيم ملي فوتبال برزيل در حالي به جام جهاني قطر آمده كه از آخرين قهرماني آنها، 20 سال مي‌گذرد؛ جايي كه در سال 2002 با رونالدو و رونالدينيو و ريوالدو توانستند يك بار ديگر جام را به خانه ببرند؛ پس از آن سلسائو ديگر طعم قهرماني را نچشيد تا اينكه حالا و در قطر، نيمار و رفقا به دنبال آن هستند تا پس از دو دهه دوباره جام را به سرزمين قهوه ببرند، همان سرزميني كه خيلي‌ها آن را خانه جام قهرماني مي‌دانند و صاحب اصلي آن.
برزيل در اين دوره تيمي شگفت‌انگيز را روانه مسابقات كرده كه از هر نظر آمادگي لازم را دارد و فاكتور فني و تاكتيكي مختلفي را در زمين پياده مي‌كند. اگر چه شايد به زعم خيلي‌ها، اين تيم در حد تيم 1970 و 2002، پر از ستاره‌هاي تكنيكي نباشد اما مطمئنا جذابيت نهفته در بازي شاگردان تيته هم به اندازه كافي مي‌تواند لذت را به رگ‌هاي بينندگان تزريق كند.
سلسائو در مرحله گروهي با صربستان، سوييس و كامرون هم گروه بود كه با دو برد مقابل دو تيم اول، و يك باخت برابر تيم سوم به عنوان صدرنشين راهي يك‌هشتم نهايي شد؛ آنجا در ديداري جذاب و يك‌طرفه، بار ديگر شور فوتبال اين كشور به روي پرده رفت تا با 4 گل در يك نيمه، پرونده آخرين نماينده آسيا در جام هم بسته شود و كره‌اي‌ها راهي خانه شوند. شاگردان تيته پس از اين برد، بايد به مصاف كرواسي، نايب‌قهرمان دوره قبل بروند و احتمالا در صورت پيروزي، در نيمه‌نهايي مقابل آرژانتين قرار بگيرند كه خود اين بازي مي‌تواند يك جنگ تمام‌عيار باشد.
با اين وجود به نظر مي‌رسد كه تيته و پسرانش اين‌بار آمده‌اند تا همه ناكامي‌هاي دو دهه اخير را جبران كنند؛ از 2006 تا 2014، از اشك‌هاي لوئيز تا شكست سنگين مقابل آلمان، از همه سال‌هاي دوري جام از خانه و انتظار مردمان سرزمين قهوه براي قهرماني دوباره؛ آنها آمده‌اند تا روي چمن مستطيل سبز، رقص سامباي‌شان را اجرا كنند، برقصند و برقصانند، شور به پا كنند و هر بيننده‌اي را انگشت به دهان؛ چرا كه فوتبال براي آنها نه يك بازي كه رقص با توپ است و حالا در ۲۰۲۲ بيش از هر زمان ديگر يادآور برزيل ۱۹۷۰اند. رقصنده با توپ مثل كوين كاستنر كه «رقصنده با گرگ» بود در فيلمي به همين نام در ۱۹۹۰!»