سپهر خرمي / مسي در ورزشگاه ناسيونال در حضور بيش از 70 هزار تماشاگر كه سه ساعت به طول انجاميد باز هم كابوس ديگري را تجربه كرد. شايد طرفداران آلبي سلسته بامداد يكشنبه را بيدار به تماشاي فينالي نشستند تا نظارهگر قهرماني مسي با لباس تيم ملي كشورش باشند؛ موضوعي كه براي همگان گنگ و بدون هيچ پسزمينه ذهني بود اما انگار همه اينها يك روياي دست نيافتني بود؛ چراكه اعجوبه بارسلونا باز هم در لباس ملي ناكام ماند.
ديدار نهايي رقابتهاي فوتبال كوپا آمهريكا را تيمهاي ملي فوتبال شيلي، ميزبان مسابقات و آرژانتين از ساعت ۳۰ دقيقه بامداد يكشنبه برگزار كردند كه در پايان تيم شيلي در ضربات پنالتي با حساب ۴ بر يك از سد رقيب خود گذشت و جام قهرماني را بالاي سر برد.
آرژانتين و شيلي در حالي در فينال كوپا آمهريكا
رو در روي هم قرار گرفتند كه بدون شكست راه خود را تا اينجاي جام طي كرده بودند. آرژانتين 22 سال بود كه رنگ جام را به خود نديده بود و شيلي هم در تاريخ 100 ساله كوپا و حتي در تاريخ فوتبال خود هيچگاه قهرماني در جامي معتبر را در كارنامه خود نداشت.
قرمزها با حمايت تماشاگران خودي بازي را بهتر آغاز كردند اما در مجموع روند بازي متعادل بود. مصدوميت آنخل دي ماريا در دقيقه 28 كه منجر به تعويض اين بازيكن شد، مهمترين اتفاق نيمه اول اين بازي بود. در نيمه دوم آرژانتين بود كه نمايش بهتري از خود به نمايش گذاشت اما دو تيم در خلق موقعيت روي دروازه يكديگر مشكل داشتند. بهترين موقعيت شيلي را الكسيس سانچس از دست داد و بهترين موقعيت آرژانتين يا حتي بهترين موقعيت اين بازي نصيب ايگواين شد كه در دقيقه دوم وقتهاي تلف شده (2+90) دروازه خالي را نتوانست باز كند تا كار به 30 دقيقه وقت اضافه كشيده شود. در وقتهاي اضافه دو تيم بيشتر جانب احتياط را در پيش گرفتند و بازي كم افت و خيز دنبال شد و در نهايت با همان تساوي بدون گل كار به ضربات پنالتي كشيده شد. گونسالو ايگواين براي اينكه بازي ضعيف خود را تكميل كرده باشد يك پنالتي فاجعهبار را نيز زد تا آرژانتين از شيلي عقب بيفتد، اور بانگا نيز پنالتي سوم آلبي سلسته را از دست داد و الكسيس سانچس پنالتي چهارم شيلي را با ضربه چيپ به گل تبديل كرد تا آرژانتين دومين فينال را طي يك سال از دست بدهد و مسي نيز همچنان در حسرت كسب جام در تيم ملي كشورش بماند. شيلي نخستين قهرماني تاريخ فوتبال خود را با بهترين نسل از بازيكنانش جشن گرفت.
قبل از بازي فوقالعاده بود. كوهستان آند بعد از چند روز بالاخره معلوم شد تا بهترين بكگراند براي بزرگترين بازي تاريخ فوتبال شيلي را بسازد. ميان موج قرمز لا روخا، پرچمهاي آلبيسلسته اندكي هم ديده ميشد. البته برخي از هواداران شيلي هم حس ميهنپرستيشان از حد گذشت و شروع به پرت كردن اجسامي به سمت خانواده مسي كردند كه باعث شد تا بين دو نيمه آنها را به باكس مخصوص پوشش تلويزيوني ببرند. حتي خبري بود كه رودريگو، برادر مسي، مشتي به صورتش خورده است.
اين ورزشگاه براي مردم كشور شيلي تنها مختص به يك استاديوم براي تماشاي فوتبال نيست. آنها اين استاديوم را محلي مقدس براي تاريخشان ميدانند و معتقدند يكي از محبوبترين نمادهاي كشورشان است. هنوز پشت يكي از دروازههاي استاديوم ناسيونال سانتيگاو جايگاهي وجود دارد كه هيچكس حق نشستن در آن منظقه را ندارد. اين جايگاه به نشانه احترام به زندانيان و كشتهشدگاني است كه به دست عوامل كودتاي نظامي پينوشه در اين قسمت به قتل رسيدند.
بدينترتيب تيم آرژانتين بعد از فينال جام جهاني ۲۰۱۴ كه يك ماه پيش سالگرد يك سالگي آن نيز ميگذشت، اينبار در فينال كوپا آمهريكا نيز ناكام ماند. اين پنجمين فينال ملي ليونل مسي بود كه ناكامي ديگري را در عرصه ملي براي وي به دنبال داشت.
اما اتفاقي كه ميتواند براي آرژانتينيها همتراز با نايب قهرماني دردناك باشد، افول مسي در لباس تيم ملي كشورش است؛ بازيكني كه تمامي افتخارات شخصي و تيمي را در لباس بارسلونا به دست آورده است و تبديل به بت دستنيافتني لاليگا شده است، «هميشه» در لباس تيم ملي يك شكست خورده تمام عيار لقب گرفته است و گام آخر را نميتواند بردارد. مهاجم بارسلونا در فينال كوپا آمهريكا هم نتوانست گل بزند و حالا او در جريان بازي بيش از 1000 دقيقه است كه گل نزده است. (مسي در بازي اول كوپا مقابل پاراگوئه يك گل از نقطه پنالتي زد اما در جريان بازي گل نزده) ضمن اينكه مسي در اين بازي كمترين تماس با توپ را در ميان تمام بازيهايي كه در اين جام انجام داده، داشته. او تا دقيقه 115 بازي فقط 63 بار توپ را لمس كرد و تا پايان وقت اضافي نيز موفق نشد حتي يك موقعيت گل را براي هم تيميهايش خلق كند.
منتقدان بر اين باور هستند كه او حتي در پرستارهترين تيم ملي آرژانتين تاريخ هم كارايي باشگاه محبوبش را ندارد. درست هم ميگويند و انگشتان اشارهشان به تاريخ 10 ساله دوران مسي در تيم ملي است كه به جز قهرماني جام جهاني جوانان و المپيك، هيچ نكته مثبت و درخشاني يافت نميشود.
شايد و البته قطعا كنايه آميز خواهد بود كه خوليو باپتيستا مهاجم نهچندان تكنيكي برزيل موفق شده است با تيم ملي كشورش دو بار كوپا آمهريكا را بالاي سر ببرد اما دستان مسي از رسيدن به اين جام كوتاه مانده است. پيش از اين، مسي در فينال 2014 مقابل شاگردان سختكوش و منظم يواخيم لو در برزيل زانو زدند و در سال 2007 نيز مسي كه راه ستاره شدن را پيش گرفته بود، در كشور ونزوئلا اينبار هم در فينال مقابل برزيل با حساب 3 بر صفر شكست خورد تا آن مسابقه سرآغاز ناكاميهاي اعجوبه آرژانتيني در لباس راه راه كشورش باشد.
اما راهكار سامپائولي سرمربي شيلي براي مهار مسي چه بود؟
براي اين چالش سامپائولي برخلاف ديدار قبلي، به دفاع سه نفره روي آورد. در غياب گونزالو خارا، سامپائولي از فرانسيسكو سيلوا، كه آخرين بار در اكتبر سال گذشته براي شيلي بازي كرده بود، استفاده كرد و دياز را هم يك خط عقبتر آورد تا كنار مدل خط دفاعي را تشكيل بدهند. سامپائولي براي ايجاد فشردگي و از كار انداختن خط هافبك قدرتمند آرژانتين از سه هافبك مياني نيز استفاده كرد تا مهاجمان آرژانتين عملا با دو لايه خط دفاعي شيلي مواجه شوند. با چينش اين سيستم، وارگاس و الكسيس فشار بيشتري را روي مدافعان مركزي آرژانتين وارد كردند و عملا فرصت بازيسازي از خط دفاع حريف گرفته شد. فينال كوپا آمهريكاي 2015 پيروزي مجموعهاي از يك تيم در مقابل تك ستارههاي آرژانتين بود.
مسي در سرزميني جام قهرماني را دو دستي تقديم حريف كرد كه بالاي سر در استاديوم نوشته: «مردم بيخاطره، مردمي بيآينده هستند».