صاحب «دستور سنتور»
فرامرز پايور بهمن‌ماه سال 1311 در تهران به دنيا آمد. موسيقي را نزد استاد بزرگ موسيقي ايران، ابوالحسن صبا فرا گرفت و پس از آن نزد استاداني چون عبدالله دوامي و نورعلي برومند ادامه داد. پايور اولين سنتور‌نوازي بود كه روي سنتور نواسازي مي‌كرد و فقط در پي بداهه‌‌نوازي نبود؛ در حقيقت وي نخستين آهنگسازي بود كه ساز تخصصي‌اش، سنتور بود. او همچنين هارموني و كمپوزيسيون (تركيب بندي) را در كلاس امانوئل مليك اصلانيان، استاد بزرگ آن زمان آموخت. يكي از آثار او «دستور سنتور» است. دستور سنتور نوشته فرامرز پايور در سال 1374 توسط نشر ماهور منتشر شده است. اولين كتاب مكتب فرامرز پايور كه به شكلي تدريجي، از آسان به سخت، شاگرد مبتدي سنتور را به پيش هدايت مي‌كند. درس‌هاي نخستين كتاب، پس از آشنايي مقدماتي با نت، به اجراي مضراب‌هاي مختلف اختصاص دارد. سپس قطعات مختلفي كه به تعداد سي و هفت درس، از آسان به سخت، چيده شده اند همراه توضيحات لازم براي معرفي آنها و نكته‌هايي براي اجراي صحيح هر يك، به ترتيب باقي كتاب را تشكيل مي‌دهند. شاگرد سنتور، علاوه‌بر آماده شدن مضرابش و درك صحيح از نواختن سنتور در سطح مقدماتي، با بسياري از قطعات موسيقي سنتي ايران هم آشنا مي‌شود كه از آن ميان مي‌توان به زنگ شتر، شهرآشوب و نصيرخاني اشاره كرد. در پايان كتاب نيز هفده تمرين طراحي شده اند تا توانايي اجرايي شاگرد را براي ورود به سطح بالاتر آماده كنند. اين مجموعه در قالب دو سي‌دي به طور جداگانه توسط سامان ضرابي ضبط و اجرا شده است. سامان ضرابي در اين باره گفته: «كتاب دستور سنتور جزو نخستين كتاب‌هاي آموزش ساز در ايران بود كه كاملا روشمند و بر اساس تكنيك‌هاي مضرابي نوشته شد. استاد پايور طوري در تنظيم اين كتاب از لحاظ اصولي و درستي روشِ پيشرفت يك هنرجو همت گماشتند كه تاكنون با وجود كهنه شدن بعضي آهنگ‌هاي كتاب هنوز از لحاظ آموزش نوازندگي سنتور حرف اول را مي‌زند.» او در مقدمه اين اثر نيز نوشت: «اجراي حاضر دقيقا بر مبناي آوانويسي آهنگ‌ها و سرعت نوشته شده در بالاي قطعات است كه بدون كم و كاست اجرا شده‌اند. همانطور كه استاد در كتاب به آن اشاره كرده‌اند، انتخاب سرعت آهنگ‌ها با در نظر گرفتن استعداد و توانايي هنرجوي مبتدي و تازه‌كار است و...»