غيبت دردناك طارمي در جام جهاني باشگاه‌ها
در شبي كه تب و تاب جام جهاني باشگاه‌ها امريكا را فرا گرفته بود و هواداران فوتبال در سراسر جهان چشم به رقابت‌هاي جذاب اين تورنمنت دوخته بودند، اينترميلان، غول ايتاليايي و يكي از مدعيان قهرماني، در ديداري حساس به مصاف مونتري مكزيك رفت. اما پيش از سوت آغاز سايه‌اي سنگين بر اين ديدار افتاده بود: غيبت تلخ و ناگهاني مهدي طارمي. غيبتي كه نه به دليل مصدوميت بود و نه محروميت؛ بلكه ريشه‌اي در واقعيتي تلخ‌تر و دردناك‌تر داشت: جنگ در سرزمين مادري‌اش.
داستان مهدي طارمي، فراتر از يك مصدوميت يا محروميت ساده بود. جنگ، اين واژه شوم و ويرانگر روياي بزرگ اين بازيكن ايراني را در هم شكسته بود. حضور در جام جهاني باشگاه‌ها، آن هم با پيراهن تيمي چون اينتر، اوج آرزوهاي هر فوتباليستي است. طارمي كه با هزار اميد و آرزو از پورتو به جمع نراتزوري پيوسته بود تا فصلي درخشان را آغاز كند و در رقابت‌هاي بزرگ جهاني به ميدان برود، حالا به دليل شرايط ناگوار كشورش، مجبور به غيبت بود. اين بدشانسي محض نه تنها فرصت درخشش در يك تورنمنت جهاني و معرفي هر چه بيشتر خود به فوتبال اروپا و جهان را از او گرفت، بلكه آينه تمام‌نماي رنج‌هايي بود كه بسياري از مردم كشورش در اين روزها متحمل مي‌شوند. اين واقعه، بار ديگر نشان داد كه چگونه حوادث خارج از مستطيل سبز مي‌توانند بر زندگي و حرفه ورزشكاران بزرگ نيز سايه افكنند و بزرگ‌ترين آرزوهايشان را بر باد بدهند.
غيبت طارمي، تنها يك ضربه شخصي به خود او نيست؛ بلكه براي اينترميلان هم يك چالش جدي محسوب مي‌شود. سرمربي اينتر، روي طارمي به عنوان يك گزينه باارزش براي چرخاندن تيم و كاهش فشار از روي دوش مهاجمان اصلي، لائوتارو مارتينز و ماركوس تورام، حساب ويژه‌اي باز كرده بود. در تورنمنتي فشرده مانند جام جهاني باشگاه‌ها كه بازي‌ها با فاصله كم و فشار بالا برگزار مي‌شوند، داشتن گزينه‌هاي متعدد در خط حمله حياتي است. طارمي مي‌توانست با حضورش، نه تنها به عنوان يك تعويض طلايي كه با تجربه و شم گلزني خود گره‌گشا باشد، بلكه حتي در تركيب اصلي در برخي بازي‌ها، به اينزاگي انعطاف تاكتيكي بيشتري بدهد و از فرسودگي مهاجمان كليدي جلوگيري كند.
حالا با غيبت طارمي، هرگونه مصدوميت احتمالي براي لائوتارو يا تورام مي‌تواند فاجعه‌بار باشد و اينتر را در ادامه راه با مشكلات بزرگي روبه‌رو كند. نيمكت اينتر در خط حمله، بدون طارمي، آنچنان كه بايد عميق نيست و اين مي‌تواند در مراحل حساس‌تر جام جهاني باشگاه‌ها كه هر بازي حكم فينال را دارد براي نراتزوري دردسرساز شود. اينتر مجبور است فشار بيشتري به مهاجمان اصلي خود بياورد، فشاري كه در درازمدت مي‌تواند به خستگي و آسيب‌ديدگي منجر شود و برنامه‌هاي مربي را براي قهرماني در اين تورنمنت و همچنين رقابت‌هاي سري آ و ليگ قهرمانان اروپا به خطر بيندازد.
در پايان، طعم كسب هر نتيجه‌اي با تلخي غيبت مهدي طارمي و رنج‌هايي كه او و هموطنانش متحمل مي‌شوند، همراه است. فوتبال، گاهي اوقات، فراتر از يك بازي ساده مي‌شود و با واقعيت‌هاي تلخ زندگي گره مي‌خورد. براي طارمي، اين جام جهاني باشگاه‌ها، نه يك فرصت براي درخشش كه يادآور دردي عميق و آرزويي بر باد رفته است و براي اينتر، يادآوري نياز به عمق بيشتر در تركيب و اهميت تك‌تك بازيكنان در مسير رسيدن به افتخار.