غزل اجتماعي معاصر، اثري خواندني و ماندني
غزل اجتماعي معاصر (از انقلاب مشروطه، 1285، تا پايان دولت اصلاحات، 1384)
مهدي مظفري ساوجي را تقريبا از نخستين ايامي كه به شعر فارسي دل بسته بود، مي‌شناسم. حالا ديگر با كارآمدي و پركاري در حوزه سرايش شعر و فراهم آوردن مجموعه گفت‌وگوهايي كه با اديبان نخبه اين كارهاي علمي و ادبي به چاپ و انتشار سپرده، جاي استواري براي خود تمهيد و تدارك ديده است.
آخرين اثرش تا اين ايام (علاوه بر تحقيق و تدوين كتاب‌هاي مناسب ديگري در اين حوزه)، مجموعه سه جلدي كتاب «غزل اجتماعي معاصر» فارسي است؛ كتابي كه بررسي و مطالعه گسترده‌اي را به همراه دارد.
براي دوستداران اين گونه آثار (كه من شخصا نمونه‌اي از آن را به خاطر ندارم)، اثري است خواندني و ماندني و زاييده تفحص و تجسس فراوان، كه گمان نمي‌كنم چيزي از قلم افتاده باشد. به نظر اين بنده، مطالعه اين كتاب را، پشت به راست، مي‌توان به اهل ادبيات فارسي معاصر پيشنهاد و توصيه كرد.