روز غم‌انگيز اركستر سمفونيك تهران

اعتماد| «علي رهبري» چند روزي است كه به ايران برگشته است، پيش از سفرش البته برنامه «مهر تا مهر» را براي اركستر سمفونيك تهران برنامه‌ريزي كرده بود؛ برنامه‌اي كه در تاريخ اركستر سمفونيك تهران – حتي در طلايي‌ترين دورانش- از آن محروم مانده و حالا به اعتبار رهبري عملي شده است. پنجشنبه شب اين اركستر به اجراي برنامه پرداخت تا نخستين برنامه‌اش تحت اين عنوان را اجرا كند. هر چند افتتاحيه «مهر تا مهر» با غم آغاز شد و چون ديگر برنامه اين روزها تحت تاثير حادثه‌ديدگان فاجعه مصيبت‌بار مناست. «علي رهبري» چون ديگر برنامه‌هاي اركستر امسال، رهبري اركستر را برعهده داشت و البته هنرمندان عرصه‌هاي مختلف در برنامه حضور پيدا كردند.

شايد فاجعه «منا» سبب شد تا اركستر شكل و شمايل ديگري به خود بگيرد و «محمد جواد فريدزاده» پژوهشگر حوزه فلسفه در ابتداي اين برنامه روي صحنه تالار وحدت حاضر شد و از فاجعه مصيبت بار منا گفت. بعد از صحبت‌هاي او، «علي رهبري» روي صحنه آمد و از اين گفت كه برنامه با قطعه «روز غم» اثر بهزاد عبدي شروع مي‌شود. او همچنين از مخاطبان خواست تا بعد از اجراي برنامه، از تشويق كردن خودداري كنند. «تشويق» در برنامه پنجشنبه شب، همواره يكي از دغدغه‌هاي اركستر بود، به شكلي كه پس از آنكه اركستر سمفونيك نوازندگان اصلي خود را تغيير داد و اين‌بار «مازيار ظهيرالديني» روي صحنه آمد تا به عنوان كنسرت مايستر، قطعه «پرنده آتشين» ايگور استراوينسكي را همراه با اركستر سمفونيك براي مخاطبان اجرا كند، گروه با كوبيدن پاهاي خود روي زمين از تماشاگران خواست تا آنها را بيشتر تشويق كنند. اين ماجرا در نهايت منجر به عصبانيت «علي رهبري» شد و به اين شكل اظهارنظر كرد: «اين بچه‌ها چندين روز است كه در سخت‌ترين شرايط ممكن تمرين كردند تا خود را به اجراي امشب برسانند و حالا خيلي زشت است به جاي اينكه شما با تشويق جانانه خود از آنها تقدير كنيد، آنها پاهاي خود را روي زمين بكوبند تا شما تشويق‌شان كنيد. باور كنيد در هيچ كجاي دنيا ماجرا به اين شكل نيست. من و دوستانم در اركستر نبايد با دلخوري از صحنه بيرون برويم. اتفاقا هرچقدر حضور مقامات و هنرمندان در يك تالار اجراي موسيقي بيشتر و سنگين‌تر مي‌شود بايد احترام نوازنده‌ها نيز بالاتر برود پس از شما مي‌خواهم بيشتر از اين گروه اجرايي ما را تشويق كنيد.» اين اتفاق رخ داد اما شايد زماني كه ديگر اهميتي براي اركستر و رهبرش نداشت. به هر روي بعد از اجراي قطعه «پرنده آتشين» در بخش دوم كنسرت كه با يك استراحت كوتاه همراه بود، گروه كر متشكل از گروه كر اركستر، گروه كر شهر تهران و گروه كر كودكان آموزشگاه موسيقي پارت، قطعه جاودانه «كارمينا برانا» اثر كارل ارف را اجرا كردند. 210 نفر خواننده كر، ‌اجرايي متفاوت از اين قطعه را به تماشاگران نشان داد. هر چند باز «رهبري» اعتراض خود را به شكل ديگري بيان كرد: «وقتي بچه‌هاي اركستر پاهاي خود را اينچنين روي زمين مي‌زنند يعني حقوق بيشتر مي‌خواهند، به هرحال ما وارد هفتمين ماه فعاليت خودمان شديم و امروز بسيار خوشحاليم كه حدود ۲۱۰ نفر جوان ايراني اينچنين روي صحنه درخشيدند. البته پشت سر اين جوانان يك گروه اداري نيز حضور دارند كه با وجود بداخلاقي‌هاي من با زحمت و فداكاري زياد كاري كردند كه شما به وجود اين هنرمندان افتخار كنيد. علاوه بر آن حضور هنرمنداني چون مازيار ظهيرالديني و حسين سميعيان كه روزگاري استاد تعدادي از بچه‌هاي اركستر بودند شكل ارزشمندي به چهره اركستر سمفونيك تهران داده و اين همان اتفاقي بود كه من آرزويش را داشتم. به هر حال از او و همه كساني كه در اين مدت همراه من بودند تشكر مي‌كنم و لازم مي‌دانم باز هم از معلم همه بچه‌هاي موسيقي يعني استاد مصطفي كمال پورتراب كه امشب باز هم به اركستر ما آمدند تقدير كنم.»