استفاده دوباره از تاكتيك سيبزميني
داريوش قنبري ٭
داستان بر سر سيبزميني نيست. به نظر ميرسد كسي در اين باره نگران فقر غذايي نباشد. حرفهايي كه بر سر سيبزمينيهاي امحاء شده به راه افتاده است در حقيقت نشان از اميد جرياني خاص به باقي ماندن در قدرت دارد از اين رو قصد دارند دوباره از سيبزميني نردباني بسازند و در انتخابات از آن بالا بروند.
شواهد نشان ميدهد شانس اين جناح براي باقي ماندن در قدرت بهشدت كاهش يافته است از اين رو با بهرهبرداري سياسي از اتفاقاتي نظير آنچه در اين حوزه رخ داد، ميخواهند بهانهاي براي ماندن در قدرت جور كنند و نشان دهند نگران هستند. در حقيقت اين جناح كه در زمان خود به اندازه كافي براي ماندن در قدرت از سيبزميني بهرهبرداري سياسي كرد، باز هم تاكتيك گذشته خود را در دستور كار قرار داده و تلاش دارد با بهراه انداختن هياهو در مورد اين كالا، ضعفهاي خود را بپوشاند و براي انتخابات مجلس راي جمع كند. خبر امحاي هزار و 700 تن سيبزميني در استان فارس، در يكي دو روز اخير مستمسكي شد تا يكي از حاشيهايترين جناحهاي سياسي ايران باز هم دست به هياهو بزند. جناحي كه از قضا اميدي به ماندن در دايره قدرت ندارد، چرا كه نارضايتي عمومي را از خود ديده و از آن باخبر است، تلاش دارد تا با هياهو براي خود هويت بخرد. جدا از اينكه امحاي سيبزميني كار درستي است يا غلط، بياييد تصور كنيم مسوولان دولتي بهجاي امحاي سيبزميني آن را در ميان فقرا و نيازمندان پخش ميكردند، چه اتفاقي ميافتاد؟ جناح مذكور سريعا فرياد بر ميآورد كه دولت كنوني هم روندي را كه دولت قبل داشت ادامه داده و براي جمع كردن راي به مردم سيبزميني داده است. هرچند آنها در سال 1388 هيچ اعتراضي به كانديداي همفكر خود كه دولت را در دست داشت، نكردند ولي قطعا به دولت كنوني حمله ميكردند. آنها با اين كار نه تنها دولت كنوني را شريك جرم دولت سابق ميكردند بلكه حتي دولت را متهم به استفاده از اهرمهاي غيرقانوني در آستانه انتخابات مجلس ميكردند. جناح افراطي مذكور البته نه ناراحت سيبزميني است و نه نگران فقرا، آنها تنها نگران از دست رفتن قدرت خود و كاهش راي جناح مطلوب خود هستند و عملكرد آنها بين سالهاي 1384 تا 1392 نشان ميدهد كه مردم در ادبيات افراد، تنها زمانيكه رو در روي مخالفان آنها بايستند معنا دارد. اين جناح همانطور كه گفته شد در دوره خود تا توانستند از سيبزميني به عنوان يك كالاي استراتژيك استفاده كردند و حتي براي جمعآوري راي آن را به شكل رايگان در ميان مردم فرودست پخش كردند و جالب اين است كه اين اتفاق تنها يكبار و در نزديكي انتخابات يازدهمين دوره رياستجمهوري رخ داد. حال اين افراد از فرط استيصال ميخواهند باز هم از طريق اين كالا بهره تبليغاتي ببرند اما از اين نكته غافلند كه از يك محمل نميتوان دوبار استفاده كرد. سيبزميني و مباحث مربوط به آن بسيار كهنه شده و از آن نميتوان به عنوان وسيله تبليغاتي استفاده كرد. اين طيف كه از قضا در تمام مسائل با هياهو ميخواهد جامعه را نسبت به دولتمردان بدبين كند، امروز به جايي رسيده كه تمام منافع ملي را ناديده ميگيرد تا در قدرت بماند. اينها يك روز به مذاكرات هستهاي حمله ميكنند، يك روز دلواپس ميشوند و امروز هم براي سيبزميني فغان ميكنند ولي جامعه ميداند كه واقعا اين دوستان دلواپس هستند اما نه دلواپس مردم، بلكه تنها دلواپس قدرت هستند. امروزه بسيار روشن است كه چنين رفتاري تنها يك ژست تبليغاتي است اما مردم ديگر مردم سال 1384 نيستند، مردمي هستند كه نتيجه هشت سال در قدرت ماندن اين طيف را ديدهاند و ديگر نميتوان با هياهو آنها را به يك سمت جلب كرد. اين جناح بايد بداند كه چنين رويكرد و عملكردي براي آنها راي نميآورد چون مهمترين معيار براي دادن راي به يك جناح طبعا عملكرد آن جناح است و نه شعارها. اين گروه در دورهاي كه در قدرت بود زنجانيها را پروراند، ميخواهد باز هم با استفاده از سيبزميني به قدرت بازگردد. سيبزميني اگر كاركرد تبليغاتي داشته باشد فقط يكبار ميتوان از آن استفاده كرد. در گذشته اين اتفاق رخ داد. جناح نامبرده بهتر است كه قبل از منافع جناحي منافع ملي را ارجح بداند و سعي كند از طريق روشهاي بهتري براي خود پايگاه اجتماعي درست كند.
٭نماينده سابق مجلس شوراي اسلامي