ژوليت بينوش: ديگر ترسي از خنده‌دار بودن ندارم
بهار سرلك
ژوليت بينوش، بازيگر فرانسوي از فيلم‌هاي هنري و صحنه تئاتر به فيلم‌هاي پرهزينه روي آورده است و فرزندانش را مقصر اصلي اين اقدامش مي‌داند. به گزارش اينديپندنت؛ اين بازيگر به تازگي ايفاي نقش در فيلم اقتباسي «شبح درون پوسته» را به اتمام رسانده است. او در اين فيلم پرهزينه با اسكارلت جوهانسون همبازي است. اين فيلم براساس مانگاي ژاپني به معناي كميك استريپ در اين كشور است، ساخته شده است.
اين بازيگر 52 ساله يك پسر 22 ساله به نام رافائل و يك دختر 16 ساله به نام هنا دارد. بينوش مي‌گويد: «بچه‌هايم از من خواستند بروم و در فيلم‌هاي «گودزيلا» و «شبح درون پوسته» بازي كنم. فيلم «شبح...» در نيوزيلند فيلمبرداري مي‌شد و پيش از اينكه پيشنهاد بازي در اين فيلم را بپذيرم، احساس كردم خيلي طولاني مي‌شود يك ماه و نيم آن سر دنيا باشم، مخصوصا پس از اينكه مدتي را هم در تور نمايش «آنتيگونه» سپري كردم و احساس كردم سفر «شبح...» خيلي طولاني است و بچه‌هايم نمي‌توانند بيايند. اما آنها به من اجازه رفتن دادند.»
اين نخستين‌باري است كه بينوش در فيلم علمي-تخيلي هاليوودي بازي مي‌كند. در واقع فيلم «گودزيلا» را نمي‌توان به حساب آورد چون او شخصيت سندرا برادي را فقط پنج دقيقه جلوي دوربين بازي كرد و سپس كشته شد. اما بينوش ريشه‌هاي خود را فراموش نمي‌كند؛ شصت‌ونهمين جشنواره فيلم كن اكران جهاني تازه‌ترين فيلم او تحت عنوان «خليج سست» را روي پرده برد. اين فيلم دومين همكاري بينوش با برونو دومن، فيلمساز مولف فرانسوي را رقم زد؛ پيش از اين و در سال 2013 بينوش در فيلم «كاميل كلودل 1915» با او همكاري كرده بود. داستان فيلم «خليج سست» نيز اوايل قرن بيستم مي‌گذرد اما داستان «كاميل كلودل 1915» زندگي‌نامه تلخي درباره مجسمه‌ساز و هنرمند فرانسوي است كه از بيماري شيزوفرني رنج مي‌برد. «خليج سست» نيز فيلمي كمدي است كه از ديوانگي‌هاي بورژوازي روايت مي‌كند. بينوش مي‌گويد: «بورژوازي فرانسوي را مي‌شناسم بنابراين خصوصيت‌هايي را كه متوجه‌شان شده بودم را به شخصيتم افزودم. شوخ‌طبعي آن را كشف كردم و خودم را به عنوان بازيگر فيلم‌هاي درام يا فيلم‌هاي تراژيك، يا روحاني بودن دست انداختم. در مجموع وقتي در لايه‌هاي بورژوازي فرو مي‌روي به خودت مي‌خندي.» بينوش بدين خاطر علاقه‌مند به بازي در «خليج سست» شد چون دومن بازيگران را تشويق به ايفاي نقش همانند شخصيت‌هاي ظهور سينماي فرانسه كرده بود. بازيگران بازي‌هاي چشمگيري را از خود ارايه داده بودند كه بيشتر در دوره فيلم‌هاي صامت رواج داشت. شخصيت بينوش براساس شخصيت «سسيل سورل»، بود. بينوش در مورد سورل مي‌گويد: «برنامه‌اي تلويزيوني با او مصاحبه‌اي كرده بود و بارها و بارها اين مصاحبه را ديدم و درس‌هايي از او گرفتم.» اما بينوش در خانه هم از الهام بازيگري بي‌نصيب نبود، مي‌گويد: «پدرم هنرمند پانتوميم بود و به صورتش ماسك مي‌زد و من عادت داشتم از او تقليد كنم. 10 سالم بود و طنزهايي را با دوستانم اجرا مي‌كرديم، بنابراين بازي كردن بخشي از من شد. مي‌خواستم پا در كفش‌هاي پدرم بكنم و مردم را بخندانم.» او هميشه در نهان آرزوي بازي در فيلم‌هاي كمدي را داشته، مي‌گويد: «نخستين فيلم‌هايي كه ديدم فيلم‌هاي چارلي چاپلين بود كه به‌شدت روي من تاثير گذاشتند. من را مي‌خنداند يا گريه‌ام مي‌انداخت و باعث مي‌شد احساس زنده بودن كنم. شايد با گذشت زمان است ديگر ترسي از خنده‌دار بودن ندارم.»