بخش‌هايي از قطعنامه شوراي امنيت عليه شهرك‌سازي اسراييل
ساخت و توسعه شهرك‌سازي‌ها، انتقال ساكنان اسراييلي، مصادره زمين، تخريب منازل و آواره كردن شهروندان فلسطيني مغاير با حقوق بين‌الملل بشردوستانه و قطعنامه‌هاي مربوطه است.
با تاكيد بر نگراني شديد نسبت به استمرار شهرك‌سازي‌هاي اسراييلي كه به نحو خطرناكي اعتبار راه‌حل دو كشور مبتني بر مرزهاي 1967 را به مخاطره مي‌افكند؛ با يادآوري تعهد موجود در نقشه راه چهار گانه از سوي قطعنامه 1515 (2003) كه در آن همه فعاليت‌هاي شهرك‌سازي اسراييل را از جمله «توسعه طبيعي» (اين شهرك‌سازي‌ها) را متوقف مي‌كند و همه شهرك‌سازي‌هايي كه از مارس 2001 انجام شده است، حذف مي‌كند.
تثبيت موقعيت و حذف گرايش‌هاي منفي نسبت به كسب سرزمين كه به نحو شديدي راه‌حل دو دولت را به فرسايش برده و واقعيت يك دولت را تقويت مي‌كند.
ايجاد شرايط براي مذاكرات نهايي موفقيت‌آميز و پيشرفت در راه‌حل دو دولت از طريق همين مذاكرات تاكيد مي‌كند كه ساخت شهرك‌سازي‌هاي اسراييل در مناطق اشغالي فلسطين از سال 1967 از جمله در شرق اورشليم (بيت‌المقدس) هيچ اعتبار حقوقي ندارد و تجاوز آشكار به حقوق بين‌الملل و مانعي بزرگ براي دستيابي به راه‌حل دو دولت و صلح جامع و جاويدان است.
شوراي امنيت خواسته خود را تكرار مي‌كند كه اسراييل فورا و كاملا همه فعاليت‌هاي شهرك‌سازي‌اش را در سرزمين اشغالي فلسطين از جمله در شرق اورشليم (بيت‌المقدس) پايان داده و تعهدات حقوقي‌اش در اين خصوص را كاملا رعايت كند.
تاكيد مي‌شود كه هيچگونه تغييري نسبت به مرزهاي 4 ژوئن 1967 از جمله در رابطه با اورشليم (بيت‌المقدس) به غير از آن تغييراتي كه از طريق مذاكرات مورد توافق طرفين قرار گرفته باشد مورد شناسايي قرار نخواهد گرفت.
تاييد مي‌شود كه پايان همه فعاليت‌هاي شهرك‌سازي اسراييل براي دستيابي به راه‌حل دو دولت ضروري است و خواستار گام‌هايي مثبت براي از ميان برداشتن گرايش‌هاي مضر نسبت به سرزمين كه مانع راه‌حل دو دولت مي‌شود، است.
همه دولت‌ها بايد بند يك اين قطعنامه را در توافق مربوطه‌شان براي جدا كردن ميان سرزمين اسراييل و سرزمين اشغالي فلسطين در سال 1967 مدنظر داشته باشند.
گام‌هاي فوري براي ممانعت از همه‌گونه فعاليت‌هاي خشونت‌آميز عليه شهروندان از جمله فعاليت‌هاي تروريستي، تحريك‌آميز و مخرب است و خواستار پاسخگويي در اين زمينه، اجراي تعهدات طبق حقوق بين‌الملل براي تقويت تلاش‌هاي جاري در راستاي مبارزه با تروريسم از جمله همكاري‌هاي امنيتي موجود و محكوم كردن آشكار همه اقدامات تروريستي است.
دو طرف بايد بر مبناي حقوق بين‌الملل از جمله حقوق بين‌الملل بشردوستانه و تعهدات و توافقات قبلي عمل كرده تا موقعيت را آرام كرده و از اعمال تحريك‌آميز و لفاظي‌هاي اختلاف‌برانگيز به هدف تشنج‌زدايي از وضعيت خودداري كرده، اعتماد و صداقت را ايجاد و از طريق سياست‌ها و اعمال مبتني بر تعهد صادقانه و راه‌حل دو كشور به نمايش گذاشته و شرايط ضروري براي ترغيب صلح را ايجاد كند.