ضرورت همراهي كابينه براي حل مشكلات آموزش و پرورش
علي فرامرزي
فرهنگي شاغل در تهران
مهم‌ترين اصلي كه بايد سرلوحه كار رييس‌جمهور قرار گيرد و ساليان درازي است كه كشور از بي‌توجهي به آن رنج مي‌برد و تاكنون با آن به جديت برخورد نشده و تبعاتش را هر روز بيشتر و بيشتر شاهد هستيم چيزي نيست جز امر خطير پرورش و آموزش. نيك مي‌دانم اين امر مهم محقق نخواهد شد مگر همراهي رييس‌جمهور و تمامي كابينه. به عبارتي هر بخش از كابينه بايد موظف باشد قسمتي از مشكلات پرورشي و آموزشي كشور را بر عهده گيرد. حال نقش برخي وزارتخانه‌ها را در روند بهبود وضعيت آموزش و پرورش مورد بررسي قرار خواهم داد:
وزارت كار و امور اجتماعي بايد هماهنگ با آموزش و پرورش پيش رود و بر اساس نياز سنجي انساني كه به عمل آورده نياز خود را به وزارت آموزش و پرورش جهت تربيت در آن بخش خاص اعلام دارد تا مثلا دانش‌آموزاني كه در هنرستان‌هاي فني و حرفه‌اي و كار دانش مشغول تحصيل هستند با آن بخش خاص كه برايش آموزش مي‌بينند در ارتباط مستقيم باشند و بدانند پس از اتمام درس‌شان در آن بخش خاص استخدام مي‌شوند. به عبارتي يك دانش‌آموز وقتي مهارتي را در يك هنرستان مي‌آموزد بايد اطمينان داشته باشد بعد از اتمام هنرستان وارد بازار كاري خواهد شد كه وزارت كار و امور اجتماعي از قبل نيازش را اعلام داشته است و نيز سازوكار استخدامي بايد به صورتي متحول شود كه استخدام چه در شركت‌هاي خصوصي و چه دولتي از مجاري تعريف شده‌اي صورت گيرد كه در يك طرف آن وزارت كار و امور اجتماعي و در طرف ديگر آن وزارت آموزش و پرورش ايستاده باشد و اينها هماهنگ با هم در جهت جذب و تربيت نيروي متخصص اقدام كنند.
وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي بايد در كنار نيازهاي بهداشتي و درماني وزارت آموزش و پرورش قرار گيرد. چرا بايد نقش مربيان بهداشت در آموزش و پرورش اينقدر كمرنگ باشد؟ آيا افرادي كه نام‌شان مربي بهداشت است مدرك تحصيلي مرتبط با مربيگري دارند يا صرفا چون مرتبط با بهداشت و درمان هستند بسنده مي‌كند تا آنها بتوانند مربي بهداشت باشند؟چرا به جد به تربيت مربيان بهداشت جهت كار در مدارس پرداخته نمي‌شود؟ آيا با همكاري مستقيم اين وزارتخانه با آموزش و پرورش نمي‌توان جلوي مشكلات بهداشت روان را در جامعه گرفت؟ به اين صورت كه از ناهنجاري‌هاي اجتماعي با مشاوره و درمان مي‌توان پيشگيري كرد.
وزارت ورزش و جوانان مي‌تواند بخش پرورشي را در مدارس حمايت كرده و با همكاري با مدارس و برگزاري كلاس‌هاي آموزشي و برگزاري مسابقات مختلف دانش‌آموزان مستعد را در رشته‌هاي مختلف ورزشي از سنين كم در مدارس گزينش كرده و آنها را در سطح ملي و قهرماني پرورش دهد.
وزارت راه و شهرسازي بايد هرساله بخشي از درآمد خود را به آموزش و پرورش جهت ساخت مدارس مدرن اختصاص دهد. البته نه تنها وزارت راه و شهرسازي بلكه تمامي وزارتخانه‌ها بايد بخشي از درآمد خود را صرف ايجاد محيط‌هاي آموزشي در شأن و شخصيت فرزندان‌شان كنند و نيز شايسته است جنابعالي از تمامي وزارتخانه‌ها بخواهيد و آنها را مكلف كنيد كه هر ايده‌اي را كه به ذهن‌شان مي‌رسد يا به هر شكلي كه توان دارند آموزش و پرورش را حمايت كنند.
آيا وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي توانسته است گام‌هايي اصولي درجهت فرهنگ كتابخواني در مدارس بردارد يا فقط نسخه‌اي براي وزارت آموزش و پرورش مي‌پيچد كه چكار كنيد و چكار نكنيد تا دانش‌آموزان كتابخوان بار آيند؟ آيا وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي نمي‌تواند فيلم‌هاي آموزشي براي دانش‌آموزان بسازد تا به عنوان يك كار پرورشي در ساعاتي در مدارس به صورت هفتگي براي دانش‌آموزان پخش شود و از اين طريق آموزش‌هاي لازم براي دانش‌آموزان به آنها داده شود.
حتي ساير وزارتخانه‌ها هم مي‌توانند فيلم‌هاي آموزشي مرتبط با كار وزارتخانه خود را كه لازم مي‌دانند در جامعه فرهنگ‌سازي شود را به شكل يك فيلم آموزشي ساخته و به مدارس براي كار آموزشي بدهند.
همچنين شهرداري‌ها مي‌توانند با ساختن فيلم‌هاي آموزشي نكات ايمني در هنگام حوادث غيرمترقبه مانند سيل و زلزله و حريق و... را به دانش‌آموزان منتقل كنند و اين گونه است كه با مشاركت همگاني مي‌توانيم تاثيرات آموزش و پرورش را در مديريت كلان بحران ببينيم و نيز شهرداري‌ها مي‌توانند با اختصاص فضاهاي فرهنگي و ورزشي مطلوب به آموزش و پرورش در طي مسير به آن كمك كنند. بدين‌ترتيب توانسته‌ايم با مشاركت همگاني بخش پرورشي مدارس را متحول ساخته و نيز بار اقتصادي روي آموزش و پرورش را كاسته و در جهت اقتصادي به اين وزارتخانه ياري رسانيم كه اين امر علاوه بر بهبود وضعيت آموزشي و پرورشي فرزندان‌مان مي‌تواند باعث ارتقاي شأن و مقام معلم در جامعه و نيز بهبود شرايط معيشتي قشر زحمتكش معلمان شود.