از هشتگ‌هاي هماهنگ تا مواجهه نظام با بي‌بي‌سي فارسي
حميد جهان‌بين
روزنامه‌هاي كيهان و وطن‌امروز به بهانه مصوبه كنگره امريكا در مورد تحريم‌ها تيترهاي اصلي صفحه خود را به اين موضوع اختصاص دادند كه «در صورت هر آزمايش موشكي، امريكا ايران را تحريم خواهد كرد»، تيتر اصلي كيهان هم با عنوان «تحريم پشت تحريم» انتخاب شد.
روزنامه افكار نيز در ادامه اعتراضات سايت‌ها و خبرگزاري‌هاي اصولگرا در دو، سه روز گذشته به موضوع نصب پلاك نام حسن روحاني در خانه آنها در سرخه اعتراض كرد. اين روزنامه مونسان، معاون روحاني را «مونس روحاني» معرفي كرد. اين روزنامه همچنين به بازار گرم وعده‌هاي وزراي نيرو و علوم در مجلس نيز اشاره كرده است.
روزنامه جوان به بهانه شكايت كاركنان بي‌بي‌سي فارسي از ايران در سازمان ملل و همچنين انتشار گزارش اين تلويزيون از مشكلات پيش آمده براي خانواده كاركنان آنها در ايران سرمقاله‌اي به قلم عبدالله گنجي منتشر كرده كه در آن به تبيين «منطق مواجهه نظام با كاركنان بي‌بي‌سي فارسي» پرداخته است. گنجي بي‌بي سي فارسي را طي روندي متخاصم معرفي كرده و معتقد است كه در جنگ «حلوا خيرات» نمي‌كنند و اضافه مي‌كند: «مگر قاعده هر جنگي اين نيست كه امكانات دشمن غنيمت به حساب مي‌آيد؟... اين جماعت بايد بدانند كه در ميدان مبارزه حلوا تقسيم نمي‌كنند و اتوكشيدگي تاثيري در برداشت طرف مقابل ندارد.»
او كاركنان بي‌بي‌سي را دو گروه مي‌داند كه دسته اول كينه دارند، دسته دوم به خاطر پول مزدوري مي‌كنند و در مورد اين دسته مي‌نويسد: بهترين راه براي اين جماعت كه نه عرق ايراني دارند و نه عرق شيعي، نه حميت ملي دارند و نه غيرت قومي اين است كه يا به رسانه‌هاي مستقل و غيرمتخاصم كوچ كنند يا از حداقل‌هاي مقابله به مثل نظام جيغ بنفش نكشند. » اما شايد مهم‌ترين بخش مقاله را بتوان خط آخر آن دانست كه تلاش براي پيوند بي‌بي‌سي به رسانه‌هاي داخلي است. گنجي مي‌نويسد: «از شبكه‌سازي، تيتردهي و خط‌دهي بعضي عناصر بي‌بي‌سي فارسي به رسانه‌هاي داخلي فعلا مي‌گذريم، شايد در نوشته‌اي ديگر به آن بپردازيم.»
روز كوروش و اربعين، مهم‌ترين مسائل
در طول يك هفته گذشته كانال‌ها و گروه‌هاي غيررسمي اصولگرايان از يك سو به انتقاد به برگزاري مراسم روز كوروش پرداخته‌اند. از سوي ديگر به دولت انتقاد مي‌كنند كه چرا در مورد اربعين به جاي كمك كردن از مردم «پول» مي‌گيرد. برخي ائمه جمعه از جمله آيت‌الله علم‌الهدي در مشهد نيز روز جمعه به اين موضوع پرداختند. هشتگ «#كاسبان_اربعين» براي همين منظور توليد و در دستور كار قرار گرفته است. روزنامه صبح نو نيز تيتر و گزارش اصلي خود را به اين موضوع اختصاص داده است.
ناراحتي از مواضع ضرغامي
در اعتراض به حكم شوراي نگهبان متن يادداشت عزت‌الله ضرغامي بسياري از فعالان مجازي اصولگرايان را عصباني كرده است. البته آنها تلاش كردند تا بدون نام بردن از وي انتقادشان را به معترضان (خصوصا ضرغامي) با كنايه به اينكه: «به دنبال گرفتن لايك مي‌گردد» مطرح كنند.
علاوه بر ضرغامي افرادي مانند احمد توكلي و ميرسليم نيز مورد انتقاد هستند. اما يكي از سرخط‌هايي كه براي تغيير مسير اين جريان مطرح شده است حمله به علي لاريجاني و معرفي او به عنوان مقصر اصلي اين ماجراست. چراغ اول را در اين باره مشرق روشن كرد و طي يك گزارش اعلام كرد لاريجاني بايد به ابلاغيه شوراي نگهبان كه پيش از انتخابات صادر شده بود، تمكين مي‌كرد و براي نظام چالش ايجاد نمي‌كرد. همين خط در نوشته‌هاي سايرين نيز تكرار شد.
ياسر جبراييلي در انتقاد به اصولگراياني كه دست به انتقاد از شوراي نگهبان مي‌زنند، نوشت: با فشار رسانه‌هاي اجتماعي و شبكه دشمن و بدون اطلاع از كم و كيف ماجرا، اول خود شوراي نگهبان را هدف مي‌گيريم. بعد از شنيدن روايت درست ماجرا، به نام مصلحت، به حكم شرعي مهمي كه شش فقيه عالي‌مرتبه چند جلسه آن را مورد بحث و بررسي قرار داده‌اند، مي‌تازيم.» يكي ديگر از نويسندگان خبرگزاري فارس نيز با ارايه تحليلي بدون نام بردن از ضرغامي و برخي افراد كه به حكم شوراي نگهبان اعتراض كردند به اين نكته اشاره مي‌كند كه به دنبال لايك گرفتن هستند. خصوصا اين انتقاد به ضرغامي مرتبط مي‌شد كه كنايه تندي زده بود. او مي‌نويسد: «كنايه‌اي را كه ملازم لايك و استغفار بود اما ترجيح داد در فهرست كنايه‌زنندگان به شوراي نگهبان هم باشد.» عبدالله گنجي، مديرمسوول روزنامه جوان هم كه هفته قبل مباني فقهي اين تصميم را زيرسوال برد در توييتي نوشت: «ورود انقلابيون به دفاع از سپنتا مانع از فاكتور كردن هزينه‌هاي آن از سوي تجديدنظرطلبان براي جبهه انقلاب در مردمسالاري شد.»
واكنش‌ها به عذرخواهي طالبي
حامد طالبي، خبرنگار اصولگرا كه يك‌بار به خاطر انتشار تصاوير مينو خالقي بازداشت شده بود و بار ديگر نيز به خاطر حضور در ميان توهين‌كنندگان به حسن روحاني در روز قدس ساعاتي بازداشت بود در متني كه شب گذشته منتشر كرد از همه خصوصا مينو خالقي حلاليت خواست.
هنوز واكنش‌هاي تند به او آغاز نشده بود كه او با متن دوم اعلام كرد مينو خالقي شرعا و قانونا استحقاق حضور در مجلس را نداشت كه نشان مي‌داد فشارها بر او باعث شده چنين موضع‌گيري انجام دهد. توبه‌نامه روز گذشته او كه خواسته بود آنها كه در حق‌شان ظلم كرده او را ببخشند (خصوصا مينو خالقي) به مذاق اصولگرايان خوش نيامده. اما توان اينكه به صورت علني و واضح با او مخالفت كنند هم وجود نداشت چرا كه آن را گل به خودي مي‌دانستند و از بازتاب آن در ميان اصلاح‌طلبان واهمه دارند. از همين روست كه تقي دژاكام از نويسندگان كيهان بدون نام بردن از وي مي‌نويسند او نه تنها نبايد عذرخواهي كند، بلكه بايد به انتشار آن تصاوير افتخار هم مي‌كرد. دژاكام مي‌نويسد: «من اگر با روشنگري و استناد، باعث شده بودم كسي كه ظواهر #شرع را هم رعايت نمي‌كرد و #دروغ رو هم به اون اضافه كرده بود، به مجلس شورا راه نيابد، نه تنها از اين كارم توبه يا عذرخواهي نمي‌كردم بلكه تا آخر عمر به آن افتخار مي‌كردم و جزو #باقيات الصالحات خودم حفظ مي‌كردم.»