ائتلاف با موحدين جهان عليه تروريسم

رييس‌جمهوري اسلامي ايران در واتيكان به ديدار پاپ فرانسيس، رهبر كاتوليك‌هاي جهان رفته است. واتيكان در قامت يك كشور مستقل نمي‌تواند در معادلات اقتصادي ايران با دنيا جايگاهي داشته باشد. اعتبار و اهميت اين ديدار اما در موضوعات ديگري است. به عبارتي واتيكان و رهبر آن هر چقدر در حوزه اقتصاد بين‌الملل قابل ناديده گرفتن باشند، در حوزه‌هاي اجتماعي، سياسي و البته ديني داراي نفوذ و جايگاهي كم نظير هستند. اين ديدار و اقدام را بايد در حوزه ديپلماسي فعال ايران تعبير و تفسير كرد. مجموعه ابزارهايي كه ديپلماسي ايران و وزارت امور خارجه كشورمان دارد، طيف وسيعي از انواع ارتباطات و مراودات خارجي را شامل مي‌شود. ارتباطاتي كه البته همگرايي با موحدين جهان به لحاظ اعتقادي و سياسي مي‌تواند از درجه اهميت بيشتري در آن برخوردار باشد. ديدار آقاي روحاني با پاپ و افزايش تعامل تهران و واتيكان به عنوان دو قطب ديني و مذهبي در جهان يك اقدام مسلم و طبيعي است. اما هم‌اكنون اين روابط در بستري متفاوت مي‌تواند معنا و نتيجه ديگري داشته باشد. از يك سو جمهوري اسلامي ايران به عنوان يك حكومت ديني و مسلمان مشغول كسب وجهه و ايجاد مشروعيت جهاني براي خويش است و از سوي ديگر همزمان منطقه خاورميانه با درگيري‌هايي بي‌نظير در طول تاريخ مواجه شده كه در دل آن گروه‌هاي تروريستي با بلند كردن پرچم دينداري نه‌تنها كشورهاي منطقه را نا امن كرده‌اند بلكه دامنه خشونت‌هاي خود را نيز به قلب اروپا رسانده‌اند. به عبارت دقيق‌تر بايد گفت در دنياي كنوني همه اديان توحيدي دچار طاعون «تروريسم» شده‌اند و درمان اين طاعون ميسر نخواهد بود جز با گفت‌وگو و تعامل بيشتر بين اين اديان. بسيار روشن است كه ريشه‌دواني تروريسم در قلب خاورميانه نه از مبنايي ديني و مذهبي بلكه از بستري سياسي برخوردار است كه توسط قدرت‌هاي استكباري تقويت مي‌شود. در اين شرايط است كه دو الزام مهم پيش روي كشوري چون ايران وجود دارد؛ اول آنكه بتواند در دنيا سياست ديني اما خشونت‌گريز و تعامل‌گر خود را به بهترين نحو ممكن معرفي كند و ديگر هم اينكه بتواند با موحدين سراسر دنيا گفت‌وگويي را آغاز كند كه زمينه ايجاد يك ائتلاف جهاني و واقعي را عليه اين خشونت‌طلبي‌ها ايجاد كند. واتيكان در اين بين به عنوان هدايت‌كننده بخش عظيمي از دينداران جهان مي‌تواند در صورت ايجاد تعامل مناسب با كشورمان نقشي سازنده براي انتشار پيام‌هاي ما به دنيا و همين طور ترسيم تصوير واقعي سياست‌هاي ما در منطقه و در قبال پديده شوم تروريسم، ايفا كند. امروز دنيا مي‌رود تا متوجه اين واقعيت شود كه تروريسم فعلي را نمي‌توان در قالب يك جنگ فرقه‌اي، مذهبي يا ديني تعريف كرد. اين جنگي است با هدف تسلط بر منابع طبيعي منطقه و به هم ريختن معادلات انساني عليه تمام موحدين دنيا. تروريست‌هاي فعلي با پرچم دينداري از سر بريدن همكيشان خود نيز نه تنها ابا ندارند كه آن را به عنوان افتخار خود نيز تبليغ مي‌كنند و چنين موقعيتي را نمي‌توان در چارچوب تنازعات مذهبي و فرقه‌اي تفسير و محدود كرد. قدم گذاشتن دولت يازدهم در مسير تعامل بيشتر با اديان توحيدي اقدامي هوشمندانه است كه مي‌تواند ديپلماسي ضد تروريسم جمهوري اسلامي ايران در عرصه منطقه و بين‌الملل را قوام بيشتري ببخشد. ما در اين مقطع نياز داريم تا مشروعيت خود را در چشم تمام موحدين جهان افزايش دهيم و در سياست‌هاي خود به سمت خنثي‌سازي تلاش‌هاي تبليغاتي دشمنان حركت كنيم. ديدارهايي نظير ديدار آقاي روحاني با جناب پاپ و تعاملاتي از اين دست ابزار تضمين‌كننده اين حركت خواهند   بود.
  ٭ نماينده ارامنه شمال ايران
 در مجلس شوراي اسلامي